εὔθροος: Difference between revisions
From LSJ
Οὔτ' ἐν φθιμένοις οὔτ' ἐν ζωοῖσιν ἀριθμουμένη, χωρὶς δή τινα τῶνδ' ἔχουσα μοῖραν → Neither among the dead nor the living do I count myself, having a lot apart from these
(4) |
(2b) |
||
| Line 21: | Line 21: | ||
{{lsm | {{lsm | ||
|lsmtext='''εὔθροος:''' Επικ. ἐΰ-θρ-, -ον, αυτός που ηχεί [[δυνατά]], [[εύηχος]], σε Ανθ. | |lsmtext='''εὔθροος:''' Επικ. ἐΰ-θρ-, -ον, αυτός που ηχεί [[δυνατά]], [[εύηχος]], σε Ανθ. | ||
}} | |||
{{elru | |||
|elrutext='''εὔθροος:''' <b class="num">1)</b> звучный, певучий ([[κερκίς]] Anth.);<br /><b class="num">2)</b> оглашаемый пением (ὀρνίθων [[ἐπίβαθρον]] Anth.). | |||
}} | }} | ||
Revision as of 21:12, 31 December 2018
English (LSJ)
Ep. ἐύθροος, ον,
A loud-sounding, Opp.C.3.285, AP6.39 (Arch.).
German (Pape)
[Seite 1069] ep. ἐΰθροος, wohl-, lauttönend, τύμπανα Opp. C. 3, 285; κερκίς Archi. 11 (VI, 39); ἐπίβαθρον Iul. Aeg. 37 (IX, 661).
Greek (Liddell-Scott)
εὔθροος: Ἐπικ. ἐΰθροος, ον, εὔηχος, Ὀππ. Κ. 5. 285, Ἀνθ. Π. 6. 39.
French (Bailly abrégé)
οος, οον;
harmonieux, sonore.
Étymologie: εὖ, θρέω.
Greek Monotonic
εὔθροος: Επικ. ἐΰ-θρ-, -ον, αυτός που ηχεί δυνατά, εύηχος, σε Ανθ.
Russian (Dvoretsky)
εὔθροος: 1) звучный, певучий (κερκίς Anth.);
2) оглашаемый пением (ὀρνίθων ἐπίβαθρον Anth.).
