λεχεποίης: Difference between revisions
(23) |
(3) |
||
| Line 10: | Line 10: | ||
{{grml | {{grml | ||
|mltxt=[[λεχεποίης]], ό, θηλ. [[λεχεποίη]] (Α)<br />αυτός που έχει άφθονη [[χλόη]] για την [[κατασκευή]] στρωμάτων (α. «Ἄσωπον δ' ἵκοντο βαθύσχοινον λεχεποίην», <b>Ομ. Ιλ.</b><br />β. «ἀγχίαλόν τ' Ἀντρῶνα ἰδὲ Πτελεὸν λεχεποίην», <b>Ομ. Ιλ.</b>).<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> <i>λεχεσ</i>-<i>ποίης</i> <span style="color: red;"><</span> [[λέχος]] <span style="color: red;">+</span> <i>ποιῶ</i>]. | |mltxt=[[λεχεποίης]], ό, θηλ. [[λεχεποίη]] (Α)<br />αυτός που έχει άφθονη [[χλόη]] για την [[κατασκευή]] στρωμάτων (α. «Ἄσωπον δ' ἵκοντο βαθύσχοινον λεχεποίην», <b>Ομ. Ιλ.</b><br />β. «ἀγχίαλόν τ' Ἀντρῶνα ἰδὲ Πτελεὸν λεχεποίην», <b>Ομ. Ιλ.</b>).<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> <i>λεχεσ</i>-<i>ποίης</i> <span style="color: red;"><</span> [[λέχος]] <span style="color: red;">+</span> <i>ποιῶ</i>]. | ||
}} | |||
{{elru | |||
|elrutext='''λεχεποίης:''' ου adj. [[ποία]] (только в acc. λεχεποίην)<br /><b class="num">1)</b> текущий вдоль лугов ([[Ἀσωπός]] Hom.);<br /><b class="num">2)</b> расположенный среди лугов ([[Πτελεός]] Hom.). | |||
}} | }} | ||
Revision as of 23:32, 31 December 2018
German (Pape)
[Seite 36] ὁ, heißt Il. 4, 383, wie im Orak. bei Her. 9, 43 der Asopus, der im weichen Wiesengrunde (ποία) gebettete, hinfließende, oder nach dem Schol. mit tiefem Grase, aus dem man sich ein Lager bereiten kann, der lagerbereitende. Außerdem heißen so die Städte Πτελεός, Τευμησσός u. Ὀγχηστός, Il. 2, 697 H. h. Apoll. 46 Merc. 88, acc. λεχεποίην, was man falsch für ein fem. zu λεχέποιος betrachtet, mit Gras zum Lager, d. i. mit üppigem, zum Lager bequemem Grase, die auf Wiesengrund liegen.
French (Bailly abrégé)
ου, acc. ην;
adj. m.
qui offre un lit d’herbes touffues.
Étymologie: λέχος, ποία.
English (Autenrieth)
(λέχος, ποίη): with grassy bed (of a river); grassy (of towns), Il. 4.383, Il. 2.697.
Greek Monolingual
λεχεποίης, ό, θηλ. λεχεποίη (Α)
αυτός που έχει άφθονη χλόη για την κατασκευή στρωμάτων (α. «Ἄσωπον δ' ἵκοντο βαθύσχοινον λεχεποίην», Ομ. Ιλ.
β. «ἀγχίαλόν τ' Ἀντρῶνα ἰδὲ Πτελεὸν λεχεποίην», Ομ. Ιλ.).
[ΕΤΥΜΟΛ. < λεχεσ-ποίης < λέχος + ποιῶ].
Russian (Dvoretsky)
λεχεποίης: ου adj. ποία (только в acc. λεχεποίην)
1) текущий вдоль лугов (Ἀσωπός Hom.);
2) расположенный среди лугов (Πτελεός Hom.).
