τυμβοῦχος: Difference between revisions
From LSJ
Πενία δ' ἄτιμον καὶ τὸν εὐγενῆ ποιεῖ → Pauper inhonorus, genere sit clarus licet → Die Armut nimmt selbst dem, der edel ist, die Ehr'
(4b) |
(1b) |
||
| Line 24: | Line 24: | ||
{{elru | {{elru | ||
|elrutext='''τυμβοῦχος:''' могильный ([[Κήρ]] Anth.). | |elrutext='''τυμβοῦχος:''' могильный ([[Κήρ]] Anth.). | ||
}} | |||
{{mdlsj | |||
|mdlsjtxt=τυμβ-οῦχος, ον, [ἔχω]<br />[[sepulchral]], Anth. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 02:00, 10 January 2019
English (LSJ)
ον, (ἔχω)
A placed on a tomb, sepulchral, Κήρ AP7.154.
Greek (Liddell-Scott)
τυμβοῦχος: -ον, (ἔχω) ὁ κατοικῶν ἐντὸς τάφου, νεκρικός, Ἀνθ. Π. 7. 154.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
qui fréquente les tombeaux.
Étymologie: τύμβος, ἔχω.
Greek Monolingual
-ον, Α
αυτός που κατέχει τάφο ή αυτός που είναι κλεισμένος μέσα σε τάφο, ενταφιασμένος.
[ΕΤΥΜΟΛ. < τύμβος + κατάλ. -οῦχος (< ἔχω)].
Greek Monotonic
τυμβοῦχος: -ον (ἔχω), αυτός που κατοικεί μέσα σε τάφο, νεκρικός, σε Ανθ.
Russian (Dvoretsky)
τυμβοῦχος: могильный (Κήρ Anth.).
Middle Liddell
τυμβ-οῦχος, ον, [ἔχω]
sepulchral, Anth.
