νηκουστέω: Difference between revisions
Ἡ μωρία δίδωσιν ἀνθρώποις κακά → Inepta mens hominibus impertit mala → Die Torheit gibt den Menschen Unglück zum Geschenk
(3b) |
(1ba) |
||
Line 24: | Line 24: | ||
{{elru | {{elru | ||
|elrutext='''νηκουστέω:''' не слушать(ся): οὐ νηκουστῆσαί τινος Hom. внять чьей-л. просьбе. | |elrutext='''νηκουστέω:''' не слушать(ся): οὐ νηκουστῆσαί τινος Hom. внять чьей-л. просьбе. | ||
}} | |||
{{mdlsj | |||
|mdlsjtxt=νη-κουστέω, [νη-, [[ἀκούω]]<br />not to [[hear]], to [[give]] no [[heed]] to, [[disobey]] one, c. gen., Il. | |||
}} | }} |
Revision as of 04:10, 10 January 2019
English (LSJ)
(νη-, ἀκούω)
A give no heed to, disobey, c. gen., οὐδ' Ἐνοσίχθων νηκούστησε θεᾶς Il.20.14.
Greek (Liddell-Scott)
νηκουστέω: (νη-, ἀκούω) δὲν ἀκούω, δὲν προσέχω, παρακούω, μετὰ γενικ., οὐδ’ Ἐνοσίχθων νηκούστησε θεᾶς Ἰλ. Υ. 14.
French (Bailly abrégé)
-ῶ :
ao. 3ᵉ sg. poét. νηκούστησε;
ne pas écouter, désobéir à, gén..
Étymologie: νήκουστος.
English (Autenrieth)
(ἀκούω), aor. νηκούστησα: fail to hearken, disobey, w. gen., Il. 20.14†.
Greek Monotonic
νηκουστέω: (νη-, ἀκούω, ἀκουστός), δεν ακούω, δεν δίνω προσοχή, δείχνω ανυπακοή σε κάποιον, παρακούω· με γεν., σε Ομήρ. Ιλ.
Russian (Dvoretsky)
νηκουστέω: не слушать(ся): οὐ νηκουστῆσαί τινος Hom. внять чьей-л. просьбе.
Middle Liddell
νη-κουστέω, [νη-, ἀκούω
not to hear, to give no heed to, disobey one, c. gen., Il.