deditio: Difference between revisions
Ζωῆς πονηρᾶς θάνατος αἱρετώτερος → Satius mori quam calamitose vivere → Dem schlechten Leben vorzuziehen ist der Tod
(3_4) |
(2) |
||
| Line 7: | Line 7: | ||
{{Georges | {{Georges | ||
|georg=dēditio, ōnis, f. ([[dedo]]), a) aktiv, die [[Übergabe]], [[Auslieferung]], ded. ipsius corporis ([[des]] Sklaven [[selbst]]), [[Gaius]] dig. 9, 4, 1: [[periculum]] deditionis eloquentiae gratiā effugere, Aur. Vict. de [[vir]]. ill. 64, 2: in deditionem petere alqm, jmds. Ausl. [[verlangen]], ibid. 23, 7. – b) medial = das Sich-Ergeben, die [[Übergabe]], [[Unterwerfung]], [[Kapitulation]], Mancini civitatis [[deditio]], Vell.: deditionis [[condicio]], Liv.: deditionis [[formula]], Liv.: ded. voluntaria, Liv.: [[necessaria]], Caes. – huius deditionis suasorem et auctorem [[esse]], Cic.: agere de deditione, Caes.: in deditionem accipere alqm od. alqd (zB. [[castellum]]), jmds. usw. [[Kapitulation]] [[annehmen]], Caes., Sall., Liv. u.a.: in deditionem accipere urbes (Ggstz. expugnare), Liv.: deditionis spem alci [[non]] adimere, Cic.: deditionem approbare, Sall. fr.: [[oppidum]] vi [[atque]] armis cogere in deditionem, Liv.: compellere in deditionem, Liv., u. ad deditionem ([[auch]] [[mit]] fame, metu), Curt. u. Suet.: concedere in deditionem od. in voluntariam deditionem, Liv.: a deditione deterreri, Nep.: facere deditionem, Caes., od. veram deditionem, Sall.: mittere legatos de deditione ad alqm, Caes.: mittere deditionem suam ad alqm, die [[Anzeige]], [[sich]] [[ergeben]] zu [[wollen]], [[Flor]]. 3, 7, 5: omittere deditionem, Sall.: alqm eo metu perpellere ad deditionem, Liv.: urbe potiri per deditionem ([[ohne]] [[Schwertstreich]], Ggstz. potiri per vim), Liv.: recipere urbem per deditionem, Liv.: recipere alqm od. [[oppidum]] in deditionem (Ggstz. vi capere), Caes. u. Liv.: redigere alqm in deditionem, [[Flor]]. 3, 10, 25: significare (zu [[erkennen]] [[geben]]) deditionem, Caes.: simulare deditionem, Nep.: subigere ad od. in deditionem (zB. fame, metu), Liv. u. Curt.: exercitum [[acceptum]] Cyro per deditionem ([[ohne]] [[Schwertstreich]]) tradere, Iustin.: necessariam subire deditionem, Caes.: in deditionem venire, [[sich]] [[ergeben]], Caes. u. Liv.: in deditionem vocare, Liv. – [[mit]] subj. Genet., [[deditio]] [[sui]], Curt. 5, 1 (3), 18: Plur., deditiones cohortium, Tac. hist. 3, 70: urbium deditiones, Liv. epit. 99. – [[mit]] Dat. od. gew. m. ad u. Akk. an wen? [[qui]], quos ad mortem devovissent, eorum deditionem vivorum hosti fecissent, Liv. 31, 18, 6: levissimum malorum [[deditio]] ad Romanos visa est, Liv.: [[quia]] [[nec]] [[deditio]] tuta ad [[tam]] infestos videbatur, Liv.: si obsessi de facienda ad hostem deditione deliberent, Quint.: fit ad Poenos [[deditio]], Liv. | |georg=dēditio, ōnis, f. ([[dedo]]), a) aktiv, die [[Übergabe]], [[Auslieferung]], ded. ipsius corporis ([[des]] Sklaven [[selbst]]), [[Gaius]] dig. 9, 4, 1: [[periculum]] deditionis eloquentiae gratiā effugere, Aur. Vict. de [[vir]]. ill. 64, 2: in deditionem petere alqm, jmds. Ausl. [[verlangen]], ibid. 23, 7. – b) medial = das Sich-Ergeben, die [[Übergabe]], [[Unterwerfung]], [[Kapitulation]], Mancini civitatis [[deditio]], Vell.: deditionis [[condicio]], Liv.: deditionis [[formula]], Liv.: ded. voluntaria, Liv.: [[necessaria]], Caes. – huius deditionis suasorem et auctorem [[esse]], Cic.: agere de deditione, Caes.: in deditionem accipere alqm od. alqd (zB. [[castellum]]), jmds. usw. [[Kapitulation]] [[annehmen]], Caes., Sall., Liv. u.a.: in deditionem accipere urbes (Ggstz. expugnare), Liv.: deditionis spem alci [[non]] adimere, Cic.: deditionem approbare, Sall. fr.: [[oppidum]] vi [[atque]] armis cogere in deditionem, Liv.: compellere in deditionem, Liv., u. ad deditionem ([[auch]] [[mit]] fame, metu), Curt. u. Suet.: concedere in deditionem od. in voluntariam deditionem, Liv.: a deditione deterreri, Nep.: facere deditionem, Caes., od. veram deditionem, Sall.: mittere legatos de deditione ad alqm, Caes.: mittere deditionem suam ad alqm, die [[Anzeige]], [[sich]] [[ergeben]] zu [[wollen]], [[Flor]]. 3, 7, 5: omittere deditionem, Sall.: alqm eo metu perpellere ad deditionem, Liv.: urbe potiri per deditionem ([[ohne]] [[Schwertstreich]], Ggstz. potiri per vim), Liv.: recipere urbem per deditionem, Liv.: recipere alqm od. [[oppidum]] in deditionem (Ggstz. vi capere), Caes. u. Liv.: redigere alqm in deditionem, [[Flor]]. 3, 10, 25: significare (zu [[erkennen]] [[geben]]) deditionem, Caes.: simulare deditionem, Nep.: subigere ad od. in deditionem (zB. fame, metu), Liv. u. Curt.: exercitum [[acceptum]] Cyro per deditionem ([[ohne]] [[Schwertstreich]]) tradere, Iustin.: necessariam subire deditionem, Caes.: in deditionem venire, [[sich]] [[ergeben]], Caes. u. Liv.: in deditionem vocare, Liv. – [[mit]] subj. Genet., [[deditio]] [[sui]], Curt. 5, 1 (3), 18: Plur., deditiones cohortium, Tac. hist. 3, 70: urbium deditiones, Liv. epit. 99. – [[mit]] Dat. od. gew. m. ad u. Akk. an wen? [[qui]], quos ad mortem devovissent, eorum deditionem vivorum hosti fecissent, Liv. 31, 18, 6: levissimum malorum [[deditio]] ad Romanos visa est, Liv.: [[quia]] [[nec]] [[deditio]] tuta ad [[tam]] infestos videbatur, Liv.: si obsessi de facienda ad hostem deditione deliberent, Quint.: fit ad Poenos [[deditio]], Liv. | ||
}} | |||
{{LaEn | |||
|lnetxt=deditio deditionis N F :: surrender (of combatants/town/possessions); cession of right/title | |||
}} | }} | ||
Revision as of 02:10, 28 February 2019
Latin > English (Lewis & Short)
dēdĭtĭo: ōnis, f. dedo, no. I. B.,
I a (military) giving up, a surrender, capitulation (freq. in the historians).—With subj. gen.: deditio sui, Curt. 5, 1, 18.— Plur.: deditiones cohortium, Tac. H. 3, 70. —With gen. obj.: ipsius corporis, Dig. 9, 4, 1; Liv. 31, 18, 6; but usually absol.: Helvetii legatos de deditione ad eum miserunt, Caes. B. G. 1, 27; cf.: de deditione agere, id. B. C. 3, 28; 3, 97: aliquem in deditionem petere, Aur. Vict. Vir. Ill. 23, 7: aliquem in deditionem accipere, id. B. G. 1, 28; 2, 13; Sall. J. 29, 5; Liv. 23, 30 et saep.: seque in deditionem ut recipiat, Caes. B. G. 3, 21 fin.: in deditionem redigere, Flor. 3, 10, 25: deditionis condicio, Caes. B. G. 2, 32: deditione facta, id. ib. 2, 33: subire deditionem, id. B. C. 1, 81, 5: in deditionem venire, to surrender, id. ib. 3, 99, 3; Liv. 9, 20; 40, 33: omissa deditione, Sall. J. 66, 1; cf. id. ib. 70, 1 Kritz.: deditio ad tam infestos, Liv. 28, 22; cf.: ad Romanos, id. 8, 25: cum locum tibi reliquum non modo ad pacem, sed ne ad deditionem quidem feceris, Cic. Phil. 13, 21, 48 et saep. An unusual combination is deditionem suam ad aliquem absentem mittere, Flor. 3, 7, 5; v. Graev. ad loc.
Latin > French (Gaffiot 2016)
dēdĭtĭō,⁹ ōnis, f. (dedo), capitulation, reddition, soumission : Cic. Phil. 13, 48 ; deditione facta Cæs. G. 2, 33, la soumission étant faite ; in deditionem venire Cæs. C. 3, 99, 4 ; deditionem subire Cæs. C. 1, 81, 6, se rendre, capituler ; deditio ad Romanos Liv. 8, 25, 8, soumission aux Romains ; in deditionem accipere Cæs. G. 1, 28, 2 ; recipere Cæs. G. 3, 21, 3, recevoir à discrétion.
Latin > German (Georges)
dēditio, ōnis, f. (dedo), a) aktiv, die Übergabe, Auslieferung, ded. ipsius corporis (des Sklaven selbst), Gaius dig. 9, 4, 1: periculum deditionis eloquentiae gratiā effugere, Aur. Vict. de vir. ill. 64, 2: in deditionem petere alqm, jmds. Ausl. verlangen, ibid. 23, 7. – b) medial = das Sich-Ergeben, die Übergabe, Unterwerfung, Kapitulation, Mancini civitatis deditio, Vell.: deditionis condicio, Liv.: deditionis formula, Liv.: ded. voluntaria, Liv.: necessaria, Caes. – huius deditionis suasorem et auctorem esse, Cic.: agere de deditione, Caes.: in deditionem accipere alqm od. alqd (zB. castellum), jmds. usw. Kapitulation annehmen, Caes., Sall., Liv. u.a.: in deditionem accipere urbes (Ggstz. expugnare), Liv.: deditionis spem alci non adimere, Cic.: deditionem approbare, Sall. fr.: oppidum vi atque armis cogere in deditionem, Liv.: compellere in deditionem, Liv., u. ad deditionem (auch mit fame, metu), Curt. u. Suet.: concedere in deditionem od. in voluntariam deditionem, Liv.: a deditione deterreri, Nep.: facere deditionem, Caes., od. veram deditionem, Sall.: mittere legatos de deditione ad alqm, Caes.: mittere deditionem suam ad alqm, die Anzeige, sich ergeben zu wollen, Flor. 3, 7, 5: omittere deditionem, Sall.: alqm eo metu perpellere ad deditionem, Liv.: urbe potiri per deditionem (ohne Schwertstreich, Ggstz. potiri per vim), Liv.: recipere urbem per deditionem, Liv.: recipere alqm od. oppidum in deditionem (Ggstz. vi capere), Caes. u. Liv.: redigere alqm in deditionem, Flor. 3, 10, 25: significare (zu erkennen geben) deditionem, Caes.: simulare deditionem, Nep.: subigere ad od. in deditionem (zB. fame, metu), Liv. u. Curt.: exercitum acceptum Cyro per deditionem (ohne Schwertstreich) tradere, Iustin.: necessariam subire deditionem, Caes.: in deditionem venire, sich ergeben, Caes. u. Liv.: in deditionem vocare, Liv. – mit subj. Genet., deditio sui, Curt. 5, 1 (3), 18: Plur., deditiones cohortium, Tac. hist. 3, 70: urbium deditiones, Liv. epit. 99. – mit Dat. od. gew. m. ad u. Akk. an wen? qui, quos ad mortem devovissent, eorum deditionem vivorum hosti fecissent, Liv. 31, 18, 6: levissimum malorum deditio ad Romanos visa est, Liv.: quia nec deditio tuta ad tam infestos videbatur, Liv.: si obsessi de facienda ad hostem deditione deliberent, Quint.: fit ad Poenos deditio, Liv.
Latin > English
deditio deditionis N F :: surrender (of combatants/town/possessions); cession of right/title
