vengeance: Difference between revisions
ὃς ἂν βούληται τῆν γῆν κινῆσαι κινησάτω τὸ πρῶτον ἑαυτόν → let him that would move the world first move himself
m (Text replacement - "<b class="b2">Ion</b>" to "''Ion''") |
mNo edit summary |
||
| Line 4: | Line 4: | ||
P. and V. [[τιμωρία]], ἡ, [[τίσις]], ἡ (Plat.), V. [[ποινή]], ἡ, or pl. (rare P.), [[ἄποινα]], τά (rare P.), [[ἀντίποινα]], τά. | P. and V. [[τιμωρία]], ἡ, [[τίσις]], ἡ (Plat.), V. [[ποινή]], ἡ, or pl. (rare P.), [[ἄποινα]], τά (rare P.), [[ἀντίποινα]], τά. | ||
[[the day of vengeance]]: V. [[ἡμέρα]] [[δικηφόρος]] (Aesch., ''Ag.'' 1577). | |||
[[vengeance would have fallen on Aegisthus at last]]: V. [[δίκη]] τʼ ἂν ἦλθεν Αἰγίσθῳ [[πότε]] (Eur., ''El.'' 42). | |||
[[take vengeance]] ([[on]]), v.: P. and V. τιμωρεῖσθαι (acc. or absol.), ἀμύνεσθαι (acc. or absol.), ἀνταμύνεσθαι (acc. or absol.), ἀντιτιμωρεῖσθαι (acc. or absol.), μετέρχεσθαι (acc.). Ar. and V. ἀνταμείβεσθαι (acc. or absol.), τίνεσθαι (acc.), V. ἀποτίνεσθαι (acc.) (Eur., ''Ion'', 972), ποινᾶσθαι (acc.), δίκας αἴρεσθαι παρά (gen.), ἀποτίνεσθαι δίκην (acc. or absol.); see [[punish]]. | |||
[[take vengeance for]], v.: P. and V. ἀμύνεσθαι (acc.), τιμωρίαν [[λαμβάνω|λαμβάνειν]] (gen.), δίκην [[λαμβάνω|λαμβάνειν]] (gen.), τίσιν [[λαμβάνω|λαμβάνειν]] (gen.), V. [[ἄποινα]] μετέρχεσθαι (gen.), [[ἀντίποινα]] πράσσειν (gen.), τίνεσθαι (acc.), ἐκτίνεσθαι (acc.), ἐκπράσσειν (acc.), ἐκδικάζειν (acc.), Ar. ἀποτίνεσθαι (acc.); see [[punish]]. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 18:23, 28 September 2019
English > Greek (Woodhouse)
subs.
P. and V. τιμωρία, ἡ, τίσις, ἡ (Plat.), V. ποινή, ἡ, or pl. (rare P.), ἄποινα, τά (rare P.), ἀντίποινα, τά.
the day of vengeance: V. ἡμέρα δικηφόρος (Aesch., Ag. 1577).
vengeance would have fallen on Aegisthus at last: V. δίκη τʼ ἂν ἦλθεν Αἰγίσθῳ πότε (Eur., El. 42).
take vengeance (on), v.: P. and V. τιμωρεῖσθαι (acc. or absol.), ἀμύνεσθαι (acc. or absol.), ἀνταμύνεσθαι (acc. or absol.), ἀντιτιμωρεῖσθαι (acc. or absol.), μετέρχεσθαι (acc.). Ar. and V. ἀνταμείβεσθαι (acc. or absol.), τίνεσθαι (acc.), V. ἀποτίνεσθαι (acc.) (Eur., Ion, 972), ποινᾶσθαι (acc.), δίκας αἴρεσθαι παρά (gen.), ἀποτίνεσθαι δίκην (acc. or absol.); see punish.
take vengeance for, v.: P. and V. ἀμύνεσθαι (acc.), τιμωρίαν λαμβάνειν (gen.), δίκην λαμβάνειν (gen.), τίσιν λαμβάνειν (gen.), V. ἄποινα μετέρχεσθαι (gen.), ἀντίποινα πράσσειν (gen.), τίνεσθαι (acc.), ἐκτίνεσθαι (acc.), ἐκπράσσειν (acc.), ἐκδικάζειν (acc.), Ar. ἀποτίνεσθαι (acc.); see punish.
