ὑπερκατάληκτος: Difference between revisions
From LSJ
αὐτὸν κέκρουκας τὸν βατῆρα τοῦ λόγου → you have struck the very threshold of the argument, you have struck the most important and chiefmost point
(4b) |
m (Text replacement - "<b class="b2">([\w]+)<\/b>" to "$1") |
||
| Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=yperkataliktos | |Transliteration C=yperkataliktos | ||
|Beta Code=u(perkata/lhktos | |Beta Code=u(perkata/lhktos | ||
|Definition=ον, <span class="sense"><p> <span class="bld">A</span> | |Definition=ον, <span class="sense"><p> <span class="bld">A</span> [[hypercatalectic]], <span class="bibl">Heph.4.4</span>, <span class="bibl">Aristid.Quint.1.23</span>.</span> | ||
}} | }} | ||
{{pape | {{pape | ||
Revision as of 16:50, 29 June 2020
English (LSJ)
ον,
A hypercatalectic, Heph.4.4, Aristid.Quint.1.23.
German (Pape)
[Seite 1197] s. καταληκτικός, Gramm.
Greek (Liddell-Scott)
ὑπερκατάληκτος: -ον, ἴδε καταληκτικός.
Greek Monolingual
-η, -ο / ὑπερκατάληκτος, -ον, ΝΑ
(μετρ.) (για στίχο) αυτός που στο τελευταίο μέτρο έχει μία ή δύο συλλαβές περισσότερες.
[ΕΤΥΜΟΛ. < ὑπερ- + καταλήγω.
Russian (Dvoretsky)
ὑπερκατάληκτος: стих. содержащий лишнее количество слогов (ῥυθμός).
