λωβητής: Difference between revisions
From LSJ
Μισθὸς διδάσκει γράμματ', οὐ διδάσκαλος → Pretium docet te, non praeceptor, litteras → Der Lehrer lehrt das Lesen nicht, es ist der Lohn
(1ba) |
m (Text replacement - "<b class="b2">([\w]+ [\w]+ [\w]+)<\/b>" to "$1") |
||
| Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=lovitis | |Transliteration C=lovitis | ||
|Beta Code=lwbhth/s | |Beta Code=lwbhth/s | ||
|Definition=οῦ, ὁ, = foreg., <b class="b3">λ. τέχνης</b> <span class="sense"><p> <span class="bld">A</span> | |Definition=οῦ, ὁ, = foreg., <b class="b3">λ. τέχνης</b> <span class="sense"><p> <span class="bld">A</span> [[one who disgraces]] his trade, <span class="bibl">Ar.<span class="title">Ra.</span>93</span>.</span> | ||
}} | }} | ||
{{ls | {{ls | ||
Revision as of 10:50, 1 July 2020
English (LSJ)
οῦ, ὁ, = foreg., λ. τέχνης
A one who disgraces his trade, Ar.Ra.93.
Greek (Liddell-Scott)
λωβητής: -οῦ, ὁ, = τῷ προηγ., λωβηταὶ τέχνης, οἱ ἀτιμάζοντες τὸ ἑαυτῶν ἐπάγγελμα, Ἀριστοφ. Βάτρ. 93.
French (Bailly abrégé)
οῦ;
adj. m.
qui gâte, qui fait tort à.
Étymologie: λωβάομαι.
Greek Monolingual
λωβητής, ὁ (Α) λωβώμαι
λωβητήρ («λωβηταί τέχνης» — αυτοί που ατιμάζουν το επάγγελμά τους», Αριστοφ.).
Greek Monotonic
λωβητής: -οῦ, ὁ, = το προηγ.· λωβητὴς τέχνης, κάποιος που ατιμάζει, ντροπιάζει το επάγγελμά του, σε Αριστοφ.
Russian (Dvoretsky)
λωβητής: οῦ ὁ погубитель, подрыватель (τέχνης Arph.).
Middle Liddell
λωβητής, οῦ, = λωβητήρ
λ. τέχνης one who disgraces his trade, Ar.
