ἀριστευτικός: Difference between revisions
From LSJ
φιλεῖ δέ τοι, δαιμόνιε, τῷ κάμνοντι συσπεύδειν θεός → you know, my good fellow, when a man strives hard, a god tends to lend him aid
(1b) |
|||
Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=aristeftikos | |Transliteration C=aristeftikos | ||
|Beta Code=a)risteutiko/s | |Beta Code=a)risteutiko/s | ||
|Definition=ή, όν, <span class="sense"><p> <span class="bld">A</span> | |Definition=ή, όν, <span class="sense"><p> <span class="bld">A</span> [[of]], [[belonging to valiant deeds]], <span class="bibl">Max.Tyr.29.1</span>, Plu.2.319b.</span> | ||
}} | }} | ||
{{pape | {{pape |
Revision as of 14:10, 5 July 2020
English (LSJ)
ή, όν,
A of, belonging to valiant deeds, Max.Tyr.29.1, Plu.2.319b.
German (Pape)
[Seite 352] sich auszeichnend, wacker, tapfer, Sp.
Greek (Liddell-Scott)
ἀριστευτικός: -ή, -όν, ὁ ἀριστεύων, ἢ ὁ ἀνήκων εἰς τὸ ἄριστον, ὁ ἐπιτήδειος δι’ ἔξοχα κατορθώματα, Μάξ. Τύρ. 21. 1, Πλούτ. 2. 319B.
French (Bailly abrégé)
ή, όν :
habitué à l’emporter sur les autres, à se distinguer par de hauts faits.
Étymologie: ἀριστεύω.
Spanish (DGE)
-ή, -όν relativo a hechos heroicos Τύχη Plu.2.319b.
Greek Monolingual
ἀριστευτικός, -ή, -όν (Α) αριστεύω
ο ικανός για έξοχα κατορθώματα.
Russian (Dvoretsky)
ἀριστευτικός: доблестный, славный (τύχη Plut.).