σκληρόστομος: Difference between revisions
Σιγᾶν ἄμεινον ἢ λαλεῖν, ἃ μὴ πρέπει → Decet tacere quam loqui, quae non decet → Schweig besser still, als dass du sagst, was du nicht darfst
m (Text replacement - "<b class="b2">([\w]+)-([\w]+)<\/b>" to "$1-$2") |
m (Text replacement - "Πολυδ." to "Πολυδ.") |
||
| Line 14: | Line 14: | ||
}} | }} | ||
{{ls | {{ls | ||
|lstext='''σκληρόστομος''': -ον, ὁ ἔχων σκληρὸν [[στόμα]], [[δυσπειθής]], [[δυσήνιος]], ἐπὶ ἵππων, | |lstext='''σκληρόστομος''': -ον, ὁ ἔχων σκληρὸν [[στόμα]], [[δυσπειθής]], [[δυσήνιος]], ἐπὶ ἵππων, Πολυδ. Α΄, 197. ΙΙ. ὃν δυσκόλως προφέρει τις, σῖγμα Ἀριστόξ. παρ’ Ἀθην. 467Β. | ||
}} | }} | ||
{{grml | {{grml | ||
|mltxt=-η, -ο / [[σκληρόστομος]], -ον, ΝΑ<br /><b>1.</b> αυτός που έχει σκληρό [[στόμα]]<br /><b>2.</b> (για φθόγγο) αυτός τον οποίο δύσκολα μπορεί [[κανείς]] να προφέρει, δυσκολοπρόφερτος<br /><b>αρχ.</b><br /><b>μτφ.</b> (για [[άλογο]]) [[ατίθασος]], απείθαρχος.<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> [[σκληρός]] <span style="color: red;">+</span> -<i>στομος</i> (<span style="color: red;"><</span> [[στόμα]]), <b>πρβλ.</b> <i>αὐθαδό</i>-<i>στομος</i>]. | |mltxt=-η, -ο / [[σκληρόστομος]], -ον, ΝΑ<br /><b>1.</b> αυτός που έχει σκληρό [[στόμα]]<br /><b>2.</b> (για φθόγγο) αυτός τον οποίο δύσκολα μπορεί [[κανείς]] να προφέρει, δυσκολοπρόφερτος<br /><b>αρχ.</b><br /><b>μτφ.</b> (για [[άλογο]]) [[ατίθασος]], απείθαρχος.<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> [[σκληρός]] <span style="color: red;">+</span> -<i>στομος</i> (<span style="color: red;"><</span> [[στόμα]]), <b>πρβλ.</b> <i>αὐθαδό</i>-<i>στομος</i>]. | ||
}} | }} | ||
Revision as of 20:55, 7 July 2020
English (LSJ)
ον,
A hard-mouthed, of horses, Poll.1.197, Sch.S.El.724. II hard to pronounce, σῖγμα Aristox. ap. Ath.11.467a.
German (Pape)
[Seite 901] 1) hartmäulig, eigtl. vom Pferde, dah. unbändig, widerspenstig. – 2) vou harter Aussprache, hart od. schwer auszusprechen, σίγμα Aristox. bei Ath. XI, 467 b; Schol. Soph. El. 724.
Greek (Liddell-Scott)
σκληρόστομος: -ον, ὁ ἔχων σκληρὸν στόμα, δυσπειθής, δυσήνιος, ἐπὶ ἵππων, Πολυδ. Α΄, 197. ΙΙ. ὃν δυσκόλως προφέρει τις, σῖγμα Ἀριστόξ. παρ’ Ἀθην. 467Β.
Greek Monolingual
-η, -ο / σκληρόστομος, -ον, ΝΑ
1. αυτός που έχει σκληρό στόμα
2. (για φθόγγο) αυτός τον οποίο δύσκολα μπορεί κανείς να προφέρει, δυσκολοπρόφερτος
αρχ.
μτφ. (για άλογο) ατίθασος, απείθαρχος.
[ΕΤΥΜΟΛ. < σκληρός + -στομος (< στόμα), πρβλ. αὐθαδό-στομος].
