σκληρόστομος: Difference between revisions
Χρηστοῦ παρ' ἀνδρὸς χρὴ σοφόν τι μανθάνειν → Doceat te oportet vir probus sapientiam → Von einem Fachmann eigne dir was Weises an
m (Text replacement - "Πολυδ." to "Πολυδ.") |
m (Text replacement - "<span class="sense"><p>" to "<span class="sense">") |
||
| Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=sklirostomos | |Transliteration C=sklirostomos | ||
|Beta Code=sklhro/stomos | |Beta Code=sklhro/stomos | ||
|Definition=ον, <span class="sense" | |Definition=ον, <span class="sense"> <span class="bld">A</span> [[hard-mouthed]], of horses, <span class="bibl">Poll.1.197</span>, Sch.<span class="bibl">S.<span class="title">El.</span>724</span>. </span><span class="sense"> <span class="bld">II</span> [[hard to pronounce]], σῖγμα Aristox. ap. <span class="bibl">Ath.11.467a</span>.</span> | ||
}} | }} | ||
{{pape | {{pape | ||
Revision as of 22:21, 11 December 2020
English (LSJ)
ον, A hard-mouthed, of horses, Poll.1.197, Sch.S.El.724. II hard to pronounce, σῖγμα Aristox. ap. Ath.11.467a.
German (Pape)
[Seite 901] 1) hartmäulig, eigtl. vom Pferde, dah. unbändig, widerspenstig. – 2) vou harter Aussprache, hart od. schwer auszusprechen, σίγμα Aristox. bei Ath. XI, 467 b; Schol. Soph. El. 724.
Greek (Liddell-Scott)
σκληρόστομος: -ον, ὁ ἔχων σκληρὸν στόμα, δυσπειθής, δυσήνιος, ἐπὶ ἵππων, Πολυδ. Α΄, 197. ΙΙ. ὃν δυσκόλως προφέρει τις, σῖγμα Ἀριστόξ. παρ’ Ἀθην. 467Β.
Greek Monolingual
-η, -ο / σκληρόστομος, -ον, ΝΑ
1. αυτός που έχει σκληρό στόμα
2. (για φθόγγο) αυτός τον οποίο δύσκολα μπορεί κανείς να προφέρει, δυσκολοπρόφερτος
αρχ.
μτφ. (για άλογο) ατίθασος, απείθαρχος.
[ΕΤΥΜΟΛ. < σκληρός + -στομος (< στόμα), πρβλ. αὐθαδό-στομος].
