κίς: Difference between revisions
Ἰὸς πέφυκεν ἀσπίδος κακὴ γυνή → Ipsum venenum aspidis mulier mala → Das reinste Natterngift ist eine schlechte Frau
m (Text replacement - "<span class="sense"><p>" to "<span class="sense">") |
m (Text replacement - " <span class="bld">" to "<span class="bld">") |
||
| Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=kis | |Transliteration C=kis | ||
|Beta Code=ki/s | |Beta Code=ki/s | ||
|Definition=ὁ, gen. [[κιός]], acc. [[κῖν]], <span class="sense"> | |Definition=ὁ, gen. [[κιός]], acc. [[κῖν]], <span class="sense"><span class="bld">A</span> [[weevil]], κεῖνον [τὸν χρυσὸν] οὐ σὴς οὐδὲ κὶς δάπτει <span class="bibl">Pi.<span class="title">Fr.</span>222</span>: acc. pl. κίας <span class="bibl">Thphr.<span class="title">CP</span>4.15.4</span>. [κῑς Hdn.Gr.<span class="bibl">2.925</span> (oxyt., <span class="bibl">Choerob.<span class="title">in Theod.</span>1.383</span>): gen. [[κῑός]] Hdn.Gr.<span class="bibl">2.674</span>: acc. κῖν Choerob. l.c.]</span> | ||
}} | }} | ||
{{pape | {{pape | ||
Revision as of 10:15, 30 December 2020
English (LSJ)
ὁ, gen. κιός, acc. κῖν, A weevil, κεῖνον [τὸν χρυσὸν] οὐ σὴς οὐδὲ κὶς δάπτει Pi.Fr.222: acc. pl. κίας Thphr.CP4.15.4. [κῑς Hdn.Gr.2.925 (oxyt., Choerob.in Theod.1.383): gen. κῑός Hdn.Gr.2.674: acc. κῖν Choerob. l.c.]
German (Pape)
[Seite 1442] κιός, ὁ, nach Choerobosc. in B. A. 1232 accus. κῖν, Kornwurm; Theophr. u. Ammon.; Pind. frg. 243 u. Sappho. – Nach Hesych. auch Holzwurm. – Vgl. über die Quantität u. Accentuation Lob. Paralipp. 84 ff.
Greek (Liddell-Scott)
κίς: ὁ, γεν. κιός, αἰτ. κίν, σκώληξ τοῦ ξύλου ἢ τοῦ σίτου, λατ. curculio, κεῖνον τὸν χρυσὸν οὐ σὴς οὐδὲ κὶς δάπτει Πινδ. Ἀποσπ. 243· πρβλ. Böckh εἰς Σχολ. Πινδ. σ. 368. ῑ κατ’ ὀνομ. καὶ αἰτ.· ὅθεν ὁ Λοβ. Παραλ. 84, ἑξ., προτιμᾷ τὸν τονισμὸν κῖς, κῖν, κῖες.
French (Bailly abrégé)
κιός;
acc. κῖν;
ver qui ronge le blé et le bois, insecte.
Étymologie: DELG étym. inconnue.
English (Slater)
κίς
1 weevil κεῖνον (= χρυσὸν) οὐ σὴς οὐδὲ κὶς δάπτει fr. 222. 2.
Greek Monotonic
κίς: ὁ, γεν. κιός, αιτ. κίν, σκουλήκι ξύλου ή καλαμποκιού, σιταρόψειρα, Λατ. curaulio, σε Πίνδ.
Russian (Dvoretsky)
κίς: κιός ὁ (acc. κῖν) хлебный жучок Sappho, Pind.
