ὑπαναστατέον: Difference between revisions
From LSJ
Ἡ δὲ Σελήνη γενομένη μὲν ἐκ τῆς ἀντανακλάσεως τοῦ ἡλιακοῦ φωτὸς → the moon having been made from the reflection of sunlight (Vettius Valens, Anthologies 1.14)
m (Text replacement - "<span class="sense"><p>" to "<span class="sense">") |
m (Text replacement - " <span class="bld">" to "<span class="bld">") |
||
| Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=ypanastateon | |Transliteration C=ypanastateon | ||
|Beta Code=u(panastate/on | |Beta Code=u(panastate/on | ||
|Definition=(ὑπανίσταμαι) <span class="sense"> | |Definition=(ὑπανίσταμαι) <span class="sense"><span class="bld">A</span> [[one must rise up]], esp. [[to make room for another]], <span class="bibl">X.<span class="title">Lac.</span>9.5</span>.</span> | ||
}} | }} | ||
{{pape | {{pape | ||
Revision as of 13:50, 1 January 2021
English (LSJ)
(ὑπανίσταμαι) A one must rise up, esp. to make room for another, X.Lac.9.5.
German (Pape)
[Seite 1182] adj. verb. von ὑπανίστημι, man muß aufstehen, um Platz zu machen, Xen. Lac. 9, 5.
Greek (Liddell-Scott)
ὑπαναστᾰτέον: ῥημ. ἐπίθ. τοῦ ὑπανίσταμαι, πρέπει τις νὰ ἐγείρηται, προσηκώνηται ἐκ τῆς θέσεώς του, μάλιστα ὅπως παραχωρήσῃ αὐτὴν εἰς ἕτερον, Ξεν. Λακ. 9, 5.
Greek Monotonic
ὑπαναστᾰτέον: ρημ. Επίθ. του ὑπανίσταμαι, αυτό που πρέπει, οφείλει να σηκωθεί από την θέση του, σε Ξεν.
