ἐθελοπρόξενος: Difference between revisions
Ῥῦσέ με δεινῶν νοσημάτων, ἱερώτατε, ἱερωσύνην συναρμόσας ἐν χαρᾷ και ἐπιστήμης τὸ πολύτιμον κεφάλαιον → Deliver me from grievous afflictions, most holy one, joining sanctity together in joy with the precious fountainhead of knowledge
m (Text replacement - " <span class="bld">" to "<span class="bld">") |
m (Text replacement - "q.v." to "q.v.") |
||
| Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=etheloproksenos | |Transliteration C=etheloproksenos | ||
|Beta Code=e)qelopro/cenos | |Beta Code=e)qelopro/cenos | ||
|Definition=ον, <span class="sense"><span class="bld">A</span> [[one who voluntarily charges himself with the office of]] [[πρόξενος]] (q.v.) to a foreigner or foreign state, <span class="bibl">Th.3.70</span>.</span> | |Definition=ον, <span class="sense"><span class="bld">A</span> [[one who voluntarily charges himself with the office of]] [[πρόξενος]] ([[quod vide|q.v.]]) to a foreigner or foreign state, <span class="bibl">Th.3.70</span>.</span> | ||
}} | }} | ||
{{pape | {{pape | ||
Revision as of 18:30, 5 February 2021
English (LSJ)
ον, A one who voluntarily charges himself with the office of πρόξενος (q.v.) to a foreigner or foreign state, Th.3.70.
German (Pape)
[Seite 718] der sich selbst zum πρόξενος einer Stadt macht, ohne dazu erwählt u. beauftragt zu sein, Thuc. 3, 70.
Greek (Liddell-Scott)
ἐθελοπρόξενος: -ον, «ὁ ἀφ’ ἑαυτοῦ γενόμενος (πρόξενος) καὶ μὴ κελευσθεὶς ἐκ τῆς πόλεως· οἱ γὰρ πρόξενοι κελευόμενοι ἐκ τῆς ἑαυτῶν πόλεως ἐγίνοντο» Σουΐδ.· - ἧν γὰρ Πειθίας ἐθελοπρόξενός τε τῶν Ἀθηναίων κτλ. Θουκ. 3. 70.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
proxène volontaire.
Étymologie: ἐθέλω, πρόξενος.
Spanish (DGE)
-ου, ὁ próxeno voluntario o espontáneo τῶν Ἀθηναίων tal vez por oposición al hereditario, Th.3.70.
Greek Monolingual
ἐθελοπρόξενος, ο (Α)
αυτός που γίνεται πρόξενος μόνος του χωρίς να του ζητηθεί από την πόλη την οποία εκπροσωπεί.
Greek Monotonic
ἐθελοπρόξενος: -ον, αυτός που εκούσια (από μόνος του) προσφέρεται για το αξίωμα του προξένου (βλ. αυτ.), σε Θουκ.
Russian (Dvoretsky)
ἐθελοπρόξενος: ὁ добровольно принимающий на себя обязанности проксена Thuc.
Middle Liddell
ἐθελο-πρόξενος, ον
one who voluntarily charges himself with the office of πρόξενος (q. v.), Thuc.
