θνησιμαῖος: Difference between revisions

From LSJ

ὑμῖν ἔξεστι εὐδαίμοσι γενέσθαι → to you it is permitted to be joyful, it is permitted to be happy, it is permitted to be fortunate, vobis licet esse beatis

Source
m (Text replacement - "<b>πρβλ.</b>" to "πρβλ.")
m (Text replacement - "(*UTF)(*UCP)(\[\[πρβλ\]\]\. )(<i>)((?:(?=\p{Greek})\p{L})+)(<\/i>-<i>)((?:(?=\p{Greek})\p{L})+)(<\/i>), (<i>)((?:(?=\p{Greek})\p{L})+)(<\/i>-<i>)((?:(?=\p{Greek})\p{L})+)(<\/i>)" to "πρβλ. $3$5, $8$10")
Line 14: Line 14:
}}
}}
{{grml
{{grml
|mltxt=-α, -ο (ΑΜ θνησιμαῖος, -αία, -ον)<br />[[νεκρός]], [[ψόφιος]] («θνησιμαία κρέατα» — κρέατα από ζώα που έχουν ψοφήσει)<br /><b>νεοελλ.</b><br />[[ετοιμοθάνατος]].<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> [[θνήσιμος]] <span style="color: red;">+</span> [[επίθημα]] -<i>αίος</i> ([[πρβλ]]. <i>αυλ</i>-<i>αίος</i>, <i>θαλαμ</i>-<i>αίος</i>)].
|mltxt=-α, -ο (ΑΜ θνησιμαῖος, -αία, -ον)<br />[[νεκρός]], [[ψόφιος]] («θνησιμαία κρέατα» — κρέατα από ζώα που έχουν ψοφήσει)<br /><b>νεοελλ.</b><br />[[ετοιμοθάνατος]].<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> [[θνήσιμος]] <span style="color: red;">+</span> [[επίθημα]] -<i>αίος</i> ([[πρβλ]]. [[αυλαίος]], [[θαλαμαίος]])].
}}
}}

Revision as of 17:55, 23 August 2021

Click links below for lookup in third sources:
Full diacritics: θνησῐμαῖος Medium diacritics: θνησιμαῖος Low diacritics: θνησιμαίος Capitals: ΘΝΗΣΙΜΑΙΟΣ
Transliteration A: thnēsimaîos Transliteration B: thnēsimaios Transliteration C: thnisimaios Beta Code: qnhsimai=os

English (LSJ)

α, ον, neut. as Subst. θνησιμαῖον, τό, = θνησείδιον (carcass of an animal), LXX 3Ki. 13.25, al. ; τῶν θ. οὐχ ἅψεσθε ib. Le. 11.8, cf. Hierocl. in CA 26 p. 480M.

German (Pape)

[Seite 1212] Gestorbene betreffend, bes. von verrecktem Vieh; Sp.; Schol. Ar. Av. 537 erkl. κενέβρεια, τὰ θνησιμαῖα.

Greek Monolingual

-α, -ο (ΑΜ θνησιμαῖος, -αία, -ον)
νεκρός, ψόφιος («θνησιμαία κρέατα» — κρέατα από ζώα που έχουν ψοφήσει)
νεοελλ.
ετοιμοθάνατος.
[ΕΤΥΜΟΛ. < θνήσιμος + επίθημα -αίος (πρβλ. αυλαίος, θαλαμαίος)].