ἀνώϊστος: Difference between revisions
καὶ ὑποθέμενος κατὰ τῆς κεφαλῆς φέρειν τὰς πληγάς, ὡς ἐν ἐκείνῃ τοῦ τε κακοῦ τοῦ πρὸς ἀνθρώπους → and having instructed them to bring their blows against the head, seeing that the harm to humans ... (Josephus, Antiquities of the Jews 1.50)
m (Text replacement - " f.l." to " f.l.") |
m (Text replacement - "'''Étymologie:''' ἀ," to "'''Étymologie:''' ἀ,") |
||
| Line 11: | Line 11: | ||
}} | }} | ||
{{bailly | {{bailly | ||
|btext=<span class="bld">1</span><i>ion. p.</i> *ἀνοιστός, <i>adj. verb. de</i> [[ἀναφέρω]].<br /><span class="bld">2</span>ος, ον :<br />inopiné, inattendu.<br />'''Étymologie:''' ἀ, [[οἴομαι]].<br /><span class="bld">3</span><i>ion. c.</i> ἀνοιστός. | |btext=<span class="bld">1</span><i>ion. p.</i> *ἀνοιστός, <i>adj. verb. de</i> [[ἀναφέρω]].<br /><span class="bld">2</span>ος, ον :<br />inopiné, inattendu.<br />'''Étymologie:''' [[ἀ]], [[οἴομαι]].<br /><span class="bld">3</span><i>ion. c.</i> ἀνοιστός. | ||
}} | }} | ||
{{DGE | {{DGE | ||
Revision as of 16:55, 14 August 2022
English (LSJ)
(A), ον, (οἴομαι) A unlooked for, unexpected, ἀ. κακόν Il.21.39; ἀνωΐστων πολέων περ Hom.Epigr.5; βέλεα Mosch.2.75; κλάδοι Epic.Anon.Oxy. 214.1. Adv. -τως A.R.1.680.
ἀνώϊσ-τος (B), ον, prob. A f.l. for ἀνοιστός, referred, ἀνωΐστου γενομένου ἐς τὴν Πυθίην the matter having been referred to .., Hdt.6.66. 2 lifted up, raised, Aret.SA2.11.
French (Bailly abrégé)
1ion. p. *ἀνοιστός, adj. verb. de ἀναφέρω.
2ος, ον :
inopiné, inattendu.
Étymologie: ἀ, οἴομαι.
3ion. c. ἀνοιστός.
Spanish (DGE)
-ον
elevado, levantado ἢν (sc. ἡ ὑστέρη) ἐξαπίνης ἀνώϊστος γένηται Aret.SA 2.11.2, κλάδοι Epic.Alex.Adesp.3.1.
-ον
I 1inesperado τῷ δ' ἄρ' ἀνώϊστον κακὸν ἤλυθε δῖος Ἀχιλλεύς Il.21.39, cf. Od.3.306 (ap. crít.), μῦθος A.R.3.670, πότμος A.R.3.800, βέλεα Mosch.2.75.
2 que pasa inadvertido πόλεις hex. en Ps.Hdt.Vit.Hom.212, χρόνος el tiempo que pasa insensiblemente, AP 7.564.3.
II adv. -ως inesperadamente ὅμιλος ἀνωίστως ἐφικάνει A.R.1.680.
Greek Monotonic
ἀνώϊστος: -ον (οἴομαι), αναπάντεχος, απροσδόκητος, σε Ομήρ. Ιλ., Μόσχ.
• ἀνώϊστος: -ον, Ιων. αντί ἀν-οιστός, αυτός που αναφέρεται σε κάποιο πρόσωπο, ἔς τινα, σε Ηρόδ.
Russian (Dvoretsky)
ἀνώϊστος:
1) непредвиденный, неожиданный (κακόν Hom.);
2) неведомый, непостижимый (θνητοῖσιν Hom.);
3) незаметно идущий, неслышный (χρόνος Anth.).
Her. = ἀνοιστός.
