ἀνελλιπής

English (LSJ)

ές, A unfailing, unceasing, ἀ. παρασχεῖν τὴν ἀγοράν SIG 799.17 (Cyzicus), cf. Ael.VH1.33; of rivers, Poll.3.103. Adv. -πῶς Plu.2.495c, S.E.M.8.439, CIG(add.)2775b (Aphrodisias). II not lacking, τινός OGI194: abs., lacking nothing, Plot.5.8.7. Adv. = ἀπερίττως, σημαίνειν mean exactly, Alex.Aphr.in Top.43.3.—Also spelt ἀνελλειπής Eutoc.in Archim.3.114.16 H., Ammon. in APr.32.22.

German (Pape)

[Seite 222] ές, nicht ermangelnd, Sp.; stets fortgehend, Ael. V. H. 1, 33. – Adv., Apoll. pron. 261 b.

Greek (Liddell-Scott)

ἀνελλῐπής: -ές, ὁ μὴ λείπων, συνεχής, ἀδιάκοπος, τῆς σπουδῆς τῆς ἀνελλιποῦς Αἰλ. Π. Ἱ. 1. 33· ἐπὶ ποταμῶν, Πολυδ. 3. 103: ― Ἐπίρρ. -πῶς Σέξτ. Ἐμπ. πρὸς Μ. 8. 439, Συλλ. Ἐπιγρ. (προσθ.) 2775b. ΙΙ. ὁ μὴ στερούμενος, τινὸς αὐτόθι 4717. 12.

French (Bailly abrégé)

ής, ές :
incessant, continuel.
Étymologie: ἀ. ἐλλείπω.

Spanish (DGE)

-ές
• Alolema(s): ἀνελλειπής A.D.Synt.89.28, Ammon.in APr.32.22, Eutoc.98.8; ἀνενλιπής SIG 799.17 (Cízico); adv. ἀνελλειπῶς Ammon.in APr.67.33; ἀνελλειπέστερον A.D.Synt.212.20 (ἀνελλιπ- mss.)
I 1que no falta, continuo, ininterrumpido ἀγορά un mercado, SIG l.c., σπουδή Ael.VH 1.33, cf. D.Chr.2.68, 4.104
•de corriente continua de un río, Poll.3.103
•permanente φύσις Plu.2.495c, ὅρος Ammon.in APr.32.22.
2 que no carece c. gen. τέκνων γνησίων OGI 194.12
•c. ac. de rel. ἥτις δὲ ἀρχὴ καὶ τέλος, αὕτη τὸ πᾶν ὁμοῦ καὶ ἀνελλιπής lo que es principio y fin, lo es todo a la vez y no carece de nada Plot.5.8.7
•gram. no defectivo del verb., A.D.Synt.280.3
•compar. neutr. como adv. ἀνελλιπέστερον de manera que no falte nada, completamente Philostr.VA 6.21
•de verb. de forma no defectiva A.D.Synt.212.20.
II adv. -ῶς
1 continuamente Chrysipp.Stoic.3.68, S.E.M.8.439
•sin faltas γράφειν POxy.2980.7 (II d.C.)
•completamente, sin faltar nada τὰ δὲ ... εἰρημένα ἀ. ... φράσαι A.D.Pron.3.7, cf. Ammon.in Apr.67.33.
2 exactamente εὑρίσκεσθαι νομίζειν Heph.Astr.Epit.4.124.10, cf. 2.2.25.59, σημαίνειν Alex.Aphr.in Top.43.3.

Greek Monolingual

-ές (AM ἀνελλιπής)
1. συνεχής, αδιάκοπος
2. πλήρης, ακέραιος.

Russian (Dvoretsky)

ἀνελλῐπής: не имеющий пробелов, свободный от недочетов (φύσις Plut.).