φιλόλυπος: Difference between revisions
From LSJ
Θεὸν ἐπιορκῶν μὴ δόκει λεληθέναι → Deum latere ne putes, quod peieras → Nie, glaub's nur, bleibt vor Gott ein Meineid unbemerkt
m (Text replacement - "(*UTF)(*UCP)(:''') ([\p{Cyrillic}\s]+) ([a-zA-Z:\(])" to "$1 $2 $3") |
m (Text replacement - "<span class="sense"><span class="bld">A<\/span> (?s)(?!.*<span class="bld">)(.*)(<\/span>)(\n}})" to "$1$3") |
||
| Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=filolypos | |Transliteration C=filolypos | ||
|Beta Code=filo/lupos | |Beta Code=filo/lupos | ||
|Definition=ον, | |Definition=ον, [[fond of pain]], Plu.2.600c. | ||
}} | }} | ||
{{pape | {{pape | ||
Revision as of 19:45, 23 August 2022
English (LSJ)
ον, fond of pain, Plu.2.600c.
German (Pape)
[Seite 1282] die Trauer liebend, gern trauernd, Plut. de exil. 4.
Greek (Liddell-Scott)
φῐλόλῡπος: -ον, ὁ ἀγαπῶν νὰ λυπῆται, Πλούτ. 2. 600C· τὸ φιλόλυπον καὶ φιλόθρηνον ὡς ἀγενὲς παραιτούμενοι Βασίλ. τ. 1, σ. 361Α, κλπ.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
qui aime la tristesse.
Étymologie: φίλος, λύπη.
Greek Monolingual
-ον, Α
1. αυτός που καταλαμβάνεται συχνά από το αίσθημα της λύπης
2. το ουδ. ως ουσ. τὸ φιλόλυπον
τάση για λύπη, μελαγχολική διάθεση.
[ΕΤΥΜΟΛ. < φιλ(ο)- + -λυπος (< λύπη), πρβλ. παυσί-λυπος].
Russian (Dvoretsky)
φιλόλῡπος: склонный к печали Plut.
