διαδικέω: Difference between revisions
τοῦ εἰδέναι χάριν ἡ πραγματεία → knowledge is the object of our inquiry, the aim of our investigation is knowledge
mNo edit summary |
|||
| Line 20: | Line 20: | ||
}} | }} | ||
{{DGE | {{DGE | ||
|dgtxt=[[pleitear]], [[entablar un pleito]] πρὸς αὐτὸν περὶ τῶν συναλλαγμάτων <i>PLugd.Bat</i>.22.11.25 (II a.C.), οἱ διαδικοῦντες los litigantes</i> Plu.2.196b, D.C.40.55.2, <i>POxy</i>.1101.8 (IV d.C.)<br /><b class="num">•</b>pero οἱ διαδικοῦντες [[los adversarios]], [[los contrarios]], <i>POxy</i>.1101.8 (IV d.C.), tb. τὸ διαδικοῦν μέρος la parte contraria</i>, el adversario</i>, <i>PKell.G</i>.19b.5 (III d.C.), <i>PCair.Isidor</i>.74.22, <i>SB</i> 8246.44 (ambos IV d.C.). | |dgtxt=[[pleitear]], [[entablar un pleito]] πρὸς αὐτὸν περὶ τῶν συναλλαγμάτων <i>PLugd.Bat</i>.22.11.25 (II a.C.), οἱ διαδικοῦντες los litigantes</i> Plu.2.196b, D.C.40.55.2, <i>POxy</i>.1101.8 (IV d.C.)<br /><b class="num">•</b>pero [[οἱ διαδικοῦντες]] = [[los adversarios]], [[los contrarios]], <i>POxy</i>.1101.8 (IV d.C.), tb. τὸ διαδικοῦν μέρος la parte contraria</i>, el adversario</i>, <i>PKell.G</i>.19b.5 (III d.C.), <i>PCair.Isidor</i>.74.22, <i>SB</i> 8246.44 (ambos IV d.C.). | ||
}} | }} | ||
{{elru | {{elru | ||
|elrutext='''διαδῐκέω:''' [[вести тяжбу]], [[судиться]] Plut. | |elrutext='''διαδῐκέω:''' [[вести тяжбу]], [[судиться]] Plut. | ||
}} | }} | ||
Revision as of 11:03, 5 September 2022
English (LSJ)
(A), A contend at law, πρός τινα PRein.19.16 (ii B. C.); οἱ διαδικοῦντες the contending parties, Plu.2.196c, POxy.1101.8 (iv A.D.). 2 decide a suit, οἱ διαδικοῦντες the jurors, D.C.40.55 (s. v.l.).
δι-ᾰδῐκέω (B), A do wrong, injure, D.C.58.16.
German (Pape)
[Seite 576] einen Proceß entscheiden, Dio Cass. 40, 55; processiren, Plut. verstärktes ἀδικέω, Dio Cass. 58, 16.
Greek (Liddell-Scott)
διαδῐκέω: (δίκη) διαγωνίζομαι ἐν τῷ δικαστηρίῳ, διαδικάζομαι· - οἱ διαδικοῦντες, τὰ διαμαχόμενα μέρη, Πλούτ. 2. 196Β· ἀλλ’ ἐν Δίωνι Κ. 40. 55, = οἱ δικασταί. ΙΙ. ἐκδικάζω, ἐκδίδω ἀπόφασιν, Δίων Κ. 40, 55.
French (Bailly abrégé)
1-ῶ :
seul. prés.
être en procès.
Étymologie: διά, δίκη.
Spanish (DGE)
pleitear, entablar un pleito πρὸς αὐτὸν περὶ τῶν συναλλαγμάτων PLugd.Bat.22.11.25 (II a.C.), οἱ διαδικοῦντες los litigantes Plu.2.196b, D.C.40.55.2, POxy.1101.8 (IV d.C.)
•pero οἱ διαδικοῦντες = los adversarios, los contrarios, POxy.1101.8 (IV d.C.), tb. τὸ διαδικοῦν μέρος la parte contraria, el adversario, PKell.G.19b.5 (III d.C.), PCair.Isidor.74.22, SB 8246.44 (ambos IV d.C.).
Russian (Dvoretsky)
διαδῐκέω: вести тяжбу, судиться Plut.
