εὔηχος: Difference between revisions

From LSJ

ἡ δὲ φύσις φεύγει τὸ ἄπειρον· τὸ μὲν γὰρ ἄπειρον ἀτελές, ἡ δὲ φύσις ἀεὶ ζητεῖ τέλοςnature, however, avoids what is infinite, because the infinite lacks completion and finality, whereas this is what Nature always seeks

Source
m (Text replacement - "<span class="sense"><span class="bld">A<\/span> (?s)(?!.*<span class="bld">)(.*)(<\/span>)(\n}})" to "$1$3")
m (Text replacement - "(?s)({{ls\n\|lstext.*}}\n)({{bailly.*}}\n)" to "$2$1")
Line 12: Line 12:
{{pape
{{pape
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-1068.png Seite 1068]] dasselbe, χελιδόνες εὔηχα κελαδοῦσιν Luc. Philopat. 3; dem [[εὔφωνος]] entsprechend, von schöner, klangreicher Stimme, Ath. III, 80 d u. a. Sp.
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-1068.png Seite 1068]] dasselbe, χελιδόνες εὔηχα κελαδοῦσιν Luc. Philopat. 3; dem [[εὔφωνος]] entsprechend, von schöner, klangreicher Stimme, Ath. III, 80 d u. a. Sp.
}}
{{bailly
|btext=ος, ον :<br /><i>c.</i> [[εὐηχής]].
}}
}}
{{ls
{{ls
|lstext='''εὔηχος''': -ον, = [[εὐηχής]], Διον. Ἁλ. π. Συνθ. 14, Ἀθήν. 80D· οὐδ. πληθ. εὔηχα, ὡς Ἐπίρρ., Ψευδο-Λουκ. Φιλόπατρ. 3.
|lstext='''εὔηχος''': -ον, = [[εὐηχής]], Διον. Ἁλ. π. Συνθ. 14, Ἀθήν. 80D· οὐδ. πληθ. εὔηχα, ὡς Ἐπίρρ., Ψευδο-Λουκ. Φιλόπατρ. 3.
}}
{{bailly
|btext=ος, ον :<br /><i>c.</i> [[εὐηχής]].
}}
}}
{{grml
{{grml
|mltxt=-η, -ο (ΑΜ [[εὔηχος]], -ον)<br /><b>1.</b> αυτός που ηχεί καλά, [[μελωδικός]] («αἰνεῖτε αὐτὸν ἐν κυμβάλοις εὐήχοις», ΠΔ)<br /><b>2.</b> ο [[εύφωνος]], ο [[καλλίφωνος]] («εὐφώνους φησὶ [[γίγνεσθαι]] τοὺς μὴ σύκων ἐσθίοντας», <b>Αθήν.</b>). <br /><b>επίρρ.</b><i>..</i><br /><i>εύηχα</i> (ΑΜ εὐήχως και εὔηχα)<br /><b>1.</b> με εύηχο τρόπο, με ρυθμό αρμονικό<br /><b>2.</b> με δυνατή [[φωνή]].<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> Αντιθέτως [[προς]] τα παλαιότερα [[σύνθετα]] σε -<i>ηχής</i> (<i>πολυ</i>-<i>ηχής</i>, <i>υψ</i>-<i>ηχής</i> <b>κ.λπ.</b>) που παράγονται από τον παλαιότερο τ. <i>ηχή</i>, τα νεώτερα [[σύνθετα]] σε -<i>ηχος</i> όπως το <i>εύ</i>-<i>ηχος</i> ([[πρβλ]]. και <i>άντ</i>-<i>ηχος</i>) παράγονται [[μάλλον]] από τον νεώτερο τ. [[ήχος]] (<i>ὁ</i>)].
|mltxt=-η, -ο (ΑΜ [[εὔηχος]], -ον)<br /><b>1.</b> αυτός που ηχεί καλά, [[μελωδικός]] («αἰνεῖτε αὐτὸν ἐν κυμβάλοις εὐήχοις», ΠΔ)<br /><b>2.</b> ο [[εύφωνος]], ο [[καλλίφωνος]] («εὐφώνους φησὶ [[γίγνεσθαι]] τοὺς μὴ σύκων ἐσθίοντας», <b>Αθήν.</b>). <br /><b>επίρρ.</b><i>..</i><br /><i>εύηχα</i> (ΑΜ εὐήχως και εὔηχα)<br /><b>1.</b> με εύηχο τρόπο, με ρυθμό αρμονικό<br /><b>2.</b> με δυνατή [[φωνή]].<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> Αντιθέτως [[προς]] τα παλαιότερα [[σύνθετα]] σε -<i>ηχής</i> (<i>πολυ</i>-<i>ηχής</i>, <i>υψ</i>-<i>ηχής</i> <b>κ.λπ.</b>) που παράγονται από τον παλαιότερο τ. <i>ηχή</i>, τα νεώτερα [[σύνθετα]] σε -<i>ηχος</i> όπως το <i>εύ</i>-<i>ηχος</i> ([[πρβλ]]. και <i>άντ</i>-<i>ηχος</i>) παράγονται [[μάλλον]] από τον νεώτερο τ. [[ήχος]] (<i>ὁ</i>)].
}}
}}

Revision as of 19:55, 1 October 2022

Click links below for lookup in third sources:
Full diacritics: εὔηχος Medium diacritics: εὔηχος Low diacritics: εύηχος Capitals: ΕΥΗΧΟΣ
Transliteration A: eúēchos Transliteration B: euēchos Transliteration C: eyichos Beta Code: eu)/hxos

English (LSJ)

ον, = εὐηχής, euphonious, Phld.Po.994.24, v.l. in D.H. Comp.14, cf. Longin.24.2; melodious, of the voice, Ath.3.80d; εὔ. φωνητήρια ὄργανα Ph.1.511; ἀρτηρίαν εὔ. παρασκευάζειν Dsc.2.27; κύμβαλα LXX Ps.150.5: neut. pl. εὔηχα as adverb, κελαδεῖν Ps.-Luc.Philopatr.3: regul. Adv. -ήχως Thom.Mag.p.223 R.

German (Pape)

[Seite 1068] dasselbe, χελιδόνες εὔηχα κελαδοῦσιν Luc. Philopat. 3; dem εὔφωνος entsprechend, von schöner, klangreicher Stimme, Ath. III, 80 d u. a. Sp.

French (Bailly abrégé)

ος, ον :
c. εὐηχής.

Greek (Liddell-Scott)

εὔηχος: -ον, = εὐηχής, Διον. Ἁλ. π. Συνθ. 14, Ἀθήν. 80D· οὐδ. πληθ. εὔηχα, ὡς Ἐπίρρ., Ψευδο-Λουκ. Φιλόπατρ. 3.

Greek Monolingual

-η, -ο (ΑΜ εὔηχος, -ον)
1. αυτός που ηχεί καλά, μελωδικός («αἰνεῖτε αὐτὸν ἐν κυμβάλοις εὐήχοις», ΠΔ)
2. ο εύφωνος, ο καλλίφωνος («εὐφώνους φησὶ γίγνεσθαι τοὺς μὴ σύκων ἐσθίοντας», Αθήν.).
επίρρ...
εύηχα (ΑΜ εὐήχως και εὔηχα)
1. με εύηχο τρόπο, με ρυθμό αρμονικό
2. με δυνατή φωνή.
[ΕΤΥΜΟΛ. Αντιθέτως προς τα παλαιότερα σύνθετα σε -ηχής (πολυ-ηχής, υψ-ηχής κ.λπ.) που παράγονται από τον παλαιότερο τ. ηχή, τα νεώτερα σύνθετα σε -ηχος όπως το εύ-ηχος (πρβλ. και άντ-ηχος) παράγονται μάλλον από τον νεώτερο τ. ήχος ()].