σπῆλυγξ: Difference between revisions
Τὸ ζῆν ἀλύπως ἀνδρός ἐστιν εὐτυχοῦς → Satis beati est esse sine maeroribus → Ein Leben ohne Leid führt nur, wer glücklich ist
m (Text replacement - "<span class="sense"><span class="bld">A<\/span> (?s)(?!.*<span class="bld">)(.*)(<\/span>)(\n}})" to "$1$3") |
m (Text replacement - "(?s)({{ls\n\|lstext.*}}\n)({{bailly.*}}\n)" to "$2$1") |
||
| Line 12: | Line 12: | ||
{{pape | {{pape | ||
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-02-0921.png Seite 921]] υγγος, ἡ, wie [[σπήλαιον]], [[Höhle]]; Ap. Rh. 2, 568; Lycophr. 46 u. a. sp. D. | |ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-02-0921.png Seite 921]] υγγος, ἡ, wie [[σπήλαιον]], [[Höhle]]; Ap. Rh. 2, 568; Lycophr. 46 u. a. sp. D. | ||
}} | |||
{{bailly | |||
|btext=υγγος (ἡ) :<br />caverne, antre, grotte.<br />'''Étymologie:''' cf. <i>lat.</i> spelunca. | |||
}} | }} | ||
{{ls | {{ls | ||
|lstext='''σπῆλυγξ''': -υγγος, ἡ, ([[σπέος]]) = [[σπήλαιον]], Λατ. spelunca, οἰκεῖ σπήλυγγα Ἀριστ. π. τὰ Ζ. Ἱστ. 9. 17, 2, πρβλ. Ἀπολλ. Ρόδ. Β. 568· Νυμφῶν σπ. αὐτόστεγον Διονύσ. παρ’ Ἀθην. 401F· [[πόντος]] ἐνὶ σπήλυγξι βαθείαις Ἑλλ. Ἐπιγραμμ. 1028. 61. - Καθ’ Ἡσύχ.: «σπήλυγγες· τὰ κοῖλα τῆς γῆς, σπήλαια». | |lstext='''σπῆλυγξ''': -υγγος, ἡ, ([[σπέος]]) = [[σπήλαιον]], Λατ. spelunca, οἰκεῖ σπήλυγγα Ἀριστ. π. τὰ Ζ. Ἱστ. 9. 17, 2, πρβλ. Ἀπολλ. Ρόδ. Β. 568· Νυμφῶν σπ. αὐτόστεγον Διονύσ. παρ’ Ἀθην. 401F· [[πόντος]] ἐνὶ σπήλυγξι βαθείαις Ἑλλ. Ἐπιγραμμ. 1028. 61. - Καθ’ Ἡσύχ.: «σπήλυγγες· τὰ κοῖλα τῆς γῆς, σπήλαια». | ||
}} | }} | ||
{{grml | {{grml | ||
Revision as of 08:59, 2 October 2022
English (LSJ)
υγγος, ἡ, = σπήλαιον, cave, οἰκεῖ σπήλυγγας Arist.HA616b26, cf. Theoc. 16.53, A.R.2.568; Νυμφῶν ὑπὸ σ. αὐτόστεγον Dionys. Trag.1; πόντος ἐνὶ σπήλυγξι βαθείαις Hymn.Is.151.
German (Pape)
[Seite 921] υγγος, ἡ, wie σπήλαιον, Höhle; Ap. Rh. 2, 568; Lycophr. 46 u. a. sp. D.
French (Bailly abrégé)
υγγος (ἡ) :
caverne, antre, grotte.
Étymologie: cf. lat. spelunca.
Greek (Liddell-Scott)
σπῆλυγξ: -υγγος, ἡ, (σπέος) = σπήλαιον, Λατ. spelunca, οἰκεῖ σπήλυγγα Ἀριστ. π. τὰ Ζ. Ἱστ. 9. 17, 2, πρβλ. Ἀπολλ. Ρόδ. Β. 568· Νυμφῶν σπ. αὐτόστεγον Διονύσ. παρ’ Ἀθην. 401F· πόντος ἐνὶ σπήλυγξι βαθείαις Ἑλλ. Ἐπιγραμμ. 1028. 61. - Καθ’ Ἡσύχ.: «σπήλυγγες· τὰ κοῖλα τῆς γῆς, σπήλαια».
Greek Monolingual
ἡ, Α
σπήλαιο.
[ΕΤΥΜΟΛ. Βλ. λ. σπήλαιο].
Russian (Dvoretsky)
σπῆλυγξ: υγγος ἡ пещера Arst., Theocr., Anth.
Dutch (Woordenboekgrieks.nl)
σπῆλυγξ -υγγος, ἡ [σπήλαιον] grot, hol, spelonk.
