οἰκοποιός: Difference between revisions
ὁ γοῦν Ἀνάγυρός μοι κεκινῆσθαι δοκεῖ → did somebody fart, seems to me the Anagyros has been stirred up, I knew someone was raising a stink, the fat is in the fire
m (Text replacement - "(?s)({{ls\n\|lstext.*}}\n)({{bailly.*}}\n)" to "$2$1") |
m (Text replacement - "(?s)(\n{{ls\n\|lstext.*}})(\n{{.*}})(\n{{elru.*}})" to "$3$1$2") |
||
| Line 12: | Line 12: | ||
{{bailly | {{bailly | ||
|btext=ός, όν :<br />qui rend (une caverne) habitable.<br />'''Étymologie:''' [[οἶκος]], [[ποιέω]]. | |btext=ός, όν :<br />qui rend (une caverne) habitable.<br />'''Étymologie:''' [[οἶκος]], [[ποιέω]]. | ||
}} | |||
{{elru | |||
|elrutext='''οἰκοποιός:''' [[делающий обитаемым]], [[пригодным для жилья]] ([[τρυφή]] Soph.). | |||
}} | }} | ||
{{ls | {{ls | ||
| Line 21: | Line 24: | ||
{{lsm | {{lsm | ||
|lsmtext='''οἰκοποιός:''' -όν ([[ποιέω]]), αυτός που απαρτίζει ένα [[σπίτι]], αυτός που καθιστά ένα [[μέρος]] κατοικήσιμο, οἰκοποιὸς [[τροφή]], οι ανέσεις ενός σπιτιού, τα χρήσιμα προς [[κατοίκηση]], σε Σοφ. | |lsmtext='''οἰκοποιός:''' -όν ([[ποιέω]]), αυτός που απαρτίζει ένα [[σπίτι]], αυτός που καθιστά ένα [[μέρος]] κατοικήσιμο, οἰκοποιὸς [[τροφή]], οι ανέσεις ενός σπιτιού, τα χρήσιμα προς [[κατοίκηση]], σε Σοφ. | ||
}} | }} | ||
{{mdlsj | {{mdlsj | ||
|mdlsjtxt=οἰκο-[[ποιός]], όν [[ποιέω]]<br />constituting a [[house]], οἰκ. [[τροφή]] the comforts of a [[house]], Soph. | |mdlsjtxt=οἰκο-[[ποιός]], όν [[ποιέω]]<br />constituting a [[house]], οἰκ. [[τροφή]] the comforts of a [[house]], Soph. | ||
}} | }} | ||
Revision as of 15:00, 3 October 2022
English (LSJ)
όν, A constituting a house, οὐδ' ἔνδον οἰ. ἐστί τις τροφή the comforts of a house, S.Ph.32. II οἰκοποιός, ὁ, builder, structor, Gloss.
French (Bailly abrégé)
ός, όν :
qui rend (une caverne) habitable.
Étymologie: οἶκος, ποιέω.
Russian (Dvoretsky)
οἰκοποιός: делающий обитаемым, пригодным для жилья (τρυφή Soph.).
Greek (Liddell-Scott)
οἰκοποιός: -όν, ὁ ἀποτελῶν τὸν οἶκον, ὁ καθιστῶν μέρος τι οἰκήσιμον, οὐδ’ ἔνδον οἰκ. ἐστί τις τροφή; δὲν ὑπάρχουσιν ἐντὸς τὰ πρὸς κατοικίαν χρήσιμα; Σοφ. Φ. 32 (Bgk. ἐστ’ ἐπιστροφή).
Greek Monolingual
οἰκοποιός, -όν (Α)
1. αυτός που κάνει έναν τόπο κατοικήσιμο
2. το αρσ. ως ουσ. ὁ οἰκοποιός
οικοδόμος, κτίστης.
[ΕΤΥΜΟΛ. < οἶκος + -ποιος].
Greek Monotonic
οἰκοποιός: -όν (ποιέω), αυτός που απαρτίζει ένα σπίτι, αυτός που καθιστά ένα μέρος κατοικήσιμο, οἰκοποιὸς τροφή, οι ανέσεις ενός σπιτιού, τα χρήσιμα προς κατοίκηση, σε Σοφ.
Middle Liddell
οἰκο-ποιός, όν ποιέω
constituting a house, οἰκ. τροφή the comforts of a house, Soph.
