φιλόλυπος: Difference between revisions
From LSJ
Ὅμοια πόρνη δάκρυα καὶ ῥήτωρ ἔχει → Lacrumae oratori eaedem ac meretrici cadunt → Von Dirne und von Redner sind die Tränen gleich
m (Text replacement - "(?s)({{ls\n\|lstext.*}}\n)({{bailly.*}}\n)" to "$2$1") |
m (Text replacement - "(?s)(\n{{ls\n\|lstext.*}})(\n{{.*}})(\n{{elru.*}})" to "$3$1$2") |
||
| Line 15: | Line 15: | ||
{{bailly | {{bailly | ||
|btext=ος, ον :<br />qui aime la tristesse.<br />'''Étymologie:''' [[φίλος]], [[λύπη]]. | |btext=ος, ον :<br />qui aime la tristesse.<br />'''Étymologie:''' [[φίλος]], [[λύπη]]. | ||
}} | |||
{{elru | |||
|elrutext='''φιλόλῡπος:''' [[склонный к печали]] Plut. | |||
}} | }} | ||
{{ls | {{ls | ||
| Line 21: | Line 24: | ||
{{grml | {{grml | ||
|mltxt=-ον, Α<br /><b>1.</b> αυτός που καταλαμβάνεται [[συχνά]] από το [[αίσθημα]] της λύπης<br /><b>2.</b> <b>το ουδ. ως ουσ.</b> <i>τὸ φιλόλυπον</i><br />[[τάση]] για [[λύπη]], μελαγχολική [[διάθεση]].<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> <i>φιλ</i>(<i>ο</i>)- <span style="color: red;">+</span> -<i>λυπος</i> (<span style="color: red;"><</span> [[λύπη]]), <b>πρβλ.</b> <i>παυσί</i>-<i>λυπος</i>]. | |mltxt=-ον, Α<br /><b>1.</b> αυτός που καταλαμβάνεται [[συχνά]] από το [[αίσθημα]] της λύπης<br /><b>2.</b> <b>το ουδ. ως ουσ.</b> <i>τὸ φιλόλυπον</i><br />[[τάση]] για [[λύπη]], μελαγχολική [[διάθεση]].<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> <i>φιλ</i>(<i>ο</i>)- <span style="color: red;">+</span> -<i>λυπος</i> (<span style="color: red;"><</span> [[λύπη]]), <b>πρβλ.</b> <i>παυσί</i>-<i>λυπος</i>]. | ||
}} | }} | ||
Revision as of 16:40, 3 October 2022
English (LSJ)
ον, fond of pain, Plu.2.600c.
German (Pape)
[Seite 1282] die Trauer liebend, gern trauernd, Plut. de exil. 4.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
qui aime la tristesse.
Étymologie: φίλος, λύπη.
Russian (Dvoretsky)
φιλόλῡπος: склонный к печали Plut.
Greek (Liddell-Scott)
φῐλόλῡπος: -ον, ὁ ἀγαπῶν νὰ λυπῆται, Πλούτ. 2. 600C· τὸ φιλόλυπον καὶ φιλόθρηνον ὡς ἀγενὲς παραιτούμενοι Βασίλ. τ. 1, σ. 361Α, κλπ.
Greek Monolingual
-ον, Α
1. αυτός που καταλαμβάνεται συχνά από το αίσθημα της λύπης
2. το ουδ. ως ουσ. τὸ φιλόλυπον
τάση για λύπη, μελαγχολική διάθεση.
[ΕΤΥΜΟΛ. < φιλ(ο)- + -λυπος (< λύπη), πρβλ. παυσί-λυπος].
