ἰδιογενής: Difference between revisions

From LSJ

Περὶ τοῦ ἐπέκεινα τοῦ νοῦ κατὰ μὲν νόησιν πολλὰ λέγεται, θεωρεῖται δὲ ἀνοησίᾳ κρείττονι νοήσεως → On the subject of that which is beyond intellect, many statements are made on the basis of intellection, but it may be immediately cognised only by means of a non-intellection superior to intellection

Porphyry, Sententiae, 25
m (Text replacement - "(?s)(\n{{ls\n\|lstext.*}})(\n{{.*}})(\n{{elru.*}})" to "$3$1$2")
m (Text replacement - "Ggstz " to "<span class="ggns">Gegensatz</span> ")
Tags: Mobile edit Mobile web edit
Line 11: Line 11:
}}
}}
{{pape
{{pape
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-1236.png Seite 1236]] ές, von eigener, besonderer Gattung; im Ggstz von [[κοινογενής]], [[φύσις]], Plat. Polit. 265 e; Hermes Stob. ecl. ph. 1, 938.
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-1236.png Seite 1236]] ές, von eigener, besonderer Gattung; im <span class="ggns">Gegensatz</span> von [[κοινογενής]], [[φύσις]], Plat. Polit. 265 e; Hermes Stob. ecl. ph. 1, 938.
}}
}}
{{elru
{{elru

Revision as of 19:03, 24 November 2022

Click links below for lookup in third sources:
Full diacritics: ἰδῐογενής Medium diacritics: ἰδιογενής Low diacritics: ιδιογενής Capitals: ΙΔΙΟΓΕΝΗΣ
Transliteration A: idiogenḗs Transliteration B: idiogenēs Transliteration C: idiogenis Beta Code: i)diogenh/s

English (LSJ)

ές, A mating only with its kind, opp. κοινογενής, Pl.Plt.265e. 2 peculiar in kind, Herm. ap.Stob.1.49.44, Dsc.2.66.

German (Pape)

[Seite 1236] ές, von eigener, besonderer Gattung; im Gegensatz von κοινογενής, φύσις, Plat. Polit. 265 e; Hermes Stob. ecl. ph. 1, 938.

Russian (Dvoretsky)

ἰδιογενής: (ῐδ) происходящий от однородных особей, т. е. не смешивающийся с другими родами или видами (φύσις Plat.).

Greek (Liddell-Scott)

ἰδιογενής: -ές, ἔχων ἴδιον γένος, ἀντίθετον τῷ κοινογενής, Πλάτ. Πολιτικ. 265Ε, Ἑρμῆς ἐν Στοβ. Ἐκλογ. 1. 938, Διοσκ. 2. 71.

Greek Monolingual

ἰδιογενής, -ές (Α)
αυτός που έχει γεννηθεί από γονείς του ίδιου γένους (όχι όπως π. χ. ο ημίονος από όνο και φοράδα).
[ΕΤΥΜΟΛ. < ιδιο- + -γενης (< γένος), πρβλ. ενδογενής, μονογενής].