ἰδιογενής

ὃ σὺ μισεῖς ἑτέρῳ μὴ ποιήσεις → don't do to others what you don't want them to do to you

Click links below for lookup in third sources:

Full diacritics: ἰδῐογενής	Medium diacritics: ἰδιογενής	Low diacritics: ιδιογενής	Capitals: ΙΔΙΟΓΕΝΗΣ
Transliteration A: idiogenḗs	Transliteration B: idiogenēs	Transliteration C: idiogenis	Beta Code: i)diogenh/s

English (LSJ)

ἰδιογενές,
A mating only with its kind, opp. κοινογενής, Pl.Plt. 265e.
2 peculiar in kind, Herm. ap.Stob.1.49.44, Dsc.2.66.

[Seite 1236] ές, von eigener, besonderer Gattung; im Gegensatz von κοινογενής, φύσις, Plat. Polit. 265 e; Hermes Stob. ecl. ph. 1, 938.

ἰδιογενής: (ῐδ) происходящий от однородных особей, т. е. не смешивающийся с другими родами или видами (φύσις Plat.).

ἰδιογενής: -ές, ἔχων ἴδιον γένος, ἀντίθετον τῷ κοινογενής, Πλάτ. Πολιτικ. 265Ε, Ἑρμῆς ἐν Στοβ. Ἐκλογ. 1. 938, Διοσκ. 2. 71.

ἰδιογενής, -ές (Α)
αυτός που έχει γεννηθεί από γονείς του ίδιου γένους (όχι όπως π. χ. ο ημίονος από όνο και φοράδα).
[ΕΤΥΜΟΛ. < ιδιο- + -γενης (< γένος), πρβλ. ενδογενής, μονογενής].