θειόδαμος: Difference between revisions
From LSJ
m (pape replacement) |
m (Text replacement - " sc. " to " ''sc.'' ") |
||
| Line 12: | Line 12: | ||
{{Slater | {{Slater | ||
|sltr=<b>θειόδαμος</b> ?<br /> nbsp;<b>1</b> [[god]] compelled ]πατρὸς [[ἑοῖο]][ ]θειόδαμον[ ][[πέφνε]] Δρυ[ (Δρύ[αντα παῖδα supp. T. Lodi, sc. de Dryante a patre Lycurgo necato: Θειοδάμαν[τα] Δρύ[οπα Wil. sc. de Theiodamante Dryope ab Hercule victo) ?fr. 355. 9. | |sltr=<b>θειόδαμος</b> ?<br /> nbsp;<b>1</b> [[god]] compelled ]πατρὸς [[ἑοῖο]][ ]θειόδαμον[ ][[πέφνε]] Δρυ[ (Δρύ[αντα παῖδα supp. T. Lodi, ''[[sc.]]'' de Dryante a patre Lycurgo necato: Θειοδάμαν[τα] Δρύ[οπα Wil. ''[[sc.]]'' de Theiodamante Dryope ab Hercule victo) ?fr. 355. 9. | ||
}} | }} | ||
{{grml | {{grml | ||
Latest revision as of 11:13, 30 November 2022
English (LSJ)
v. θειοδάμη.
English (Slater)
θειόδαμος ?
nbsp;1 god compelled ]πατρὸς ἑοῖο[ ]θειόδαμον[ ]πέφνε Δρυ[ (Δρύ[αντα παῖδα supp. T. Lodi, sc. de Dryante a patre Lycurgo necato: Θειοδάμαν[τα] Δρύ[οπα Wil. sc. de Theiodamante Dryope ab Hercule victo) ?fr. 355. 9.
Greek Monolingual
θειόδαμος, -άμη, -ον (Α)
1. αυτός που δαμάζει τους θεούς
2. το θηλ. θειοδάμη
επίθ. της Εκάτης, ως δαμάστριας των θεών.
[ΕΤΥΜΟΛ. < θείο- + -δαμος (< δάμνημι «δαμάζω), πρβλ. γυιόδαμος, ιππόδαμος].
German (Pape)
η, ον, Götter bewältigend, bezwingend, im fem. von Suid. angeführt.
