κοσμοποιός: Difference between revisions
From LSJ
m (pape replacement) |
m (Text replacement - "(?s)({{elru\n\|elrutext.*}}\n)({{.*}}\n)({{pape.*}})" to "$3 $1$2") |
||
| Line 12: | Line 12: | ||
{{bailly | {{bailly | ||
|btext=ός, όν :<br />qui crée le monde.<br />'''Étymologie:''' [[κόσμος]], [[ποιέω]]. | |btext=ός, όν :<br />qui crée le monde.<br />'''Étymologie:''' [[κόσμος]], [[ποιέω]]. | ||
}} | |||
{{pape | |||
|ptext=<i>die Welt [[machend]], [[erschaffend]]</i>; Plut. <i>plac.phil</i>. 1.25; Philo. | |||
}} | }} | ||
{{elru | {{elru | ||
| Line 21: | Line 24: | ||
{{grml | {{grml | ||
|mltxt=[[κοσμοποιός]], -oν (ΑM)<br />αυτός που δημιουργεί τον κόσμο («κοσμοποιὸς Θεός», Θεολ.)<br /><b>αρχ.</b><br /><b>το αρσ. ως ουσ.</b> ὁ [[κοσμοποιός]]<br />ο [[πλάστης]] του κόσμου.<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> <i>κοσμ</i>(<i>ο</i>)- <span style="color: red;">+</span> -[[ποιός]] (<span style="color: red;"><</span> <i>ποιῶ</i>), [[πρβλ]]. [[ζωοποιός]], [[θεοποιός]]. | |mltxt=[[κοσμοποιός]], -oν (ΑM)<br />αυτός που δημιουργεί τον κόσμο («κοσμοποιὸς Θεός», Θεολ.)<br /><b>αρχ.</b><br /><b>το αρσ. ως ουσ.</b> ὁ [[κοσμοποιός]]<br />ο [[πλάστης]] του κόσμου.<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> <i>κοσμ</i>(<i>ο</i>)- <span style="color: red;">+</span> -[[ποιός]] (<span style="color: red;"><</span> <i>ποιῶ</i>), [[πρβλ]]. [[ζωοποιός]], [[θεοποιός]]. | ||
}} | }} | ||
Revision as of 12:33, 30 November 2022
English (LSJ)
όν, creating the world, Placit.1.25.3, Dam.Pr.309, al.; θεός Theol.Ar.43: Subst. -ποιός, ὁ, creator, Ph.1.2.
French (Bailly abrégé)
ός, όν :
qui crée le monde.
Étymologie: κόσμος, ποιέω.
German (Pape)
die Welt machend, erschaffend; Plut. plac.phil. 1.25; Philo.
Russian (Dvoretsky)
κοσμοποιός: творящий вселенную, созидающий мир (ἀνάγκη Plut.).
Greek (Liddell-Scott)
κοσμοποιός: -όν, ὁ ποιῶν τὸν κόσμον, Παρμενίδ. παρὰ Πλουτ. 2. 884Ε.
Greek Monolingual
κοσμοποιός, -oν (ΑM)
αυτός που δημιουργεί τον κόσμο («κοσμοποιὸς Θεός», Θεολ.)
αρχ.
το αρσ. ως ουσ. ὁ κοσμοποιός
ο πλάστης του κόσμου.
[ΕΤΥΜΟΛ. < κοσμ(ο)- + -ποιός (< ποιῶ), πρβλ. ζωοποιός, θεοποιός.
