παρήχησις: Difference between revisions
From LSJ
Aristotle, Nicomachean Ethics, 5.30
(6_10) |
m (LSJ1 replacement) |
||
| (One intermediate revision by the same user not shown) | |||
| Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=parichisis | |Transliteration C=parichisis | ||
|Beta Code=parh/xhsis | |Beta Code=parh/xhsis | ||
|Definition=εως, ἡ, = | |Definition=-εως, ἡ, = [[παρήχημα]] ([[succession of similar sounds]], [[alliteration]]), Hermog. ''Inv.'' 4.7. | ||
}} | }} | ||
{{pape | {{pape | ||
Latest revision as of 09:21, 25 August 2023
English (LSJ)
-εως, ἡ, = παρήχημα (succession of similar sounds, alliteration), Hermog. Inv. 4.7.
German (Pape)
[Seite 521] ἡ, das Nachahmen eines Tones, Wortes, Sp., vgl. Hermog. inv. 4, 7, der als Beispiel πείθει τὸν Πειθίαν anführt.
Greek (Liddell-Scott)
παρήχησις: ἡ, «παρήχησις ἐστὶ σχῆμα λόγου, ὅταν δύο ἢ τρεῖς ἢ τέσσαρας λέξεις ἢ ὀνόματα εἴπῃ τις ὁμοίως μὲν ἠχοῦντα, διάφορον δὲ τὴν δήλωσιν ἔχοντα˙ ὡς πείθει τὸν Πειθέαν» Ἑρμογ.˙ «ἀνέπλασε Πλάτων πεπλασμένα ὀνόματα» Σουΐδ., κτλ.˙ - οὕτως, παρήχημα, τό, Σουΐδ.˙ - ἐπίθ., παρηχητικός, ή, όν, ὁ ἀνήκων εἰς παρήχησιν, ὁ αὐτ.˙ - Ἐπίρρ., -κῶς, Εὐστ. 1618. 17˙ πρβλ. Meineke Κωμικ. Ἀποσπ. 3. σ. 618.
