εὐδιάχυτος: Difference between revisions
φελένη καὶ φάναξ καὶ φοῖκος καὶ φαήρ → Ἑλένη καὶ ἄναξ καὶ οἶκος καὶ ἀήρ | Helen, lord, house, and air
m (Text replacement - "<b class="num">(\d+)\)" to "<b class="num">$1") |
m (LSJ1 replacement) |
||
| (One intermediate revision by the same user not shown) | |||
| Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=evdiachytos | |Transliteration C=evdiachytos | ||
|Beta Code=eu)dia/xutos | |Beta Code=eu)dia/xutos | ||
|Definition= | |Definition=εὐδιάχυτον,<br><span class="bld">A</span> [[easily dissolved]], φάρμακα ὑπὸ τῶν κοιλιῶν Arist. ''Pr.''864a29; γῆ [[Theophrastus|Thphr.]] ''[[De Causis Plantarum|CP]]'' 3.2.6.<br><span class="bld">2</span> [[easily diffused]], ἀήρ ''[[Placita Philosophorum|Placit.]]''4.13.11.<br><span class="bld">3</span> [[flexible]], Sch.Pi.''P.''1.17.<br><span class="bld">II</span> [[easily relieved]], τὴν ὄρεξιν εὐ. ἔχειν Epicur.''Sent.''26. | ||
}} | }} | ||
{{pape | {{pape | ||
| Line 14: | Line 14: | ||
}} | }} | ||
{{bailly | {{bailly | ||
|btext=ος, ον :<br />facile à liquéfier, à dissoudre.<br />'''Étymologie:''' [[εὖ]], [[διαχέω]]. | |btext=ος, ον :<br />[[facile à liquéfier]], [[à dissoudre]].<br />'''Étymologie:''' [[εὖ]], [[διαχέω]]. | ||
}} | }} | ||
{{elru | {{elru | ||
Latest revision as of 10:30, 25 August 2023
English (LSJ)
εὐδιάχυτον,
A easily dissolved, φάρμακα ὑπὸ τῶν κοιλιῶν Arist. Pr.864a29; γῆ Thphr. CP 3.2.6.
2 easily diffused, ἀήρ Placit.4.13.11.
3 flexible, Sch.Pi.P.1.17.
II easily relieved, τὴν ὄρεξιν εὐ. ἔχειν Epicur.Sent.26.
German (Pape)
[Seite 1062] leicht in Fluß zu bringen, aus einander zu gießen, ὕδωρ εὐδ. κα ἀπαγὲς καὶ ἀσύστατον Plut. de prim. frig. 11; von der Luft, id.; – leicht zu verdauen, Arist. probl. 1, 42; von der Erde, locker.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
facile à liquéfier, à dissoudre.
Étymologie: εὖ, διαχέω.
Russian (Dvoretsky)
εὐδιάχῠτος:
1 весьма текучий (ὕδωρ Plut.);
2 легко разжижаемый, без труда растворяющийся (φάρμακα ὑπὸ τῶν χοιλιῶν и ταῖς κοιλιαῖς Arst.);
3 легко рассеивающийся (ἀήρ Plut.).
Greek (Liddell-Scott)
εὐδιάχῠτος: -ον, εὐκόλως διαλυόμενος φάρμακα Ἀριστ. Πρβλ. 1. 42· γῆ Θεοφρ. π. Φυτ. Αἰτ. 3. 2, 6· ἀὴρ Πλούτ. 2. 901Β· τὴν ὄρεξιν εὐδ. ἔχειν Διογ. Λ. 10. 149.
Greek Monolingual
εὐδιάχυτος, -ον (ΑΜ)
1. αυτός που διαχέεται εύκολα
αρχ.
1. αυτός που καταπραΰνεται, που ανακουφίζεται εύκολα («εὐδιάχυτον τὴν ὄρεξιν ἔχουσιν», Επίκ.)
2. ο εύκαμπτος, ο ευλύγιστος.
[ΕΤΥΜΟΛ. < ευ + διάχυτος (< διαχέω)].
