χλόος: Difference between revisions
Μὴ σπεῦδε πλουτεῖν, μὴ ταχὺς πένης γένῃ → Ditescere properans, inops fies cito → Vermeide schnellen Reichtum, sonst verarmst du schnell
(13) |
m (LSJ1 replacement) |
||
(13 intermediate revisions by the same user not shown) | |||
Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=chloos | |Transliteration C=chloos | ||
|Beta Code=xlo/os | |Beta Code=xlo/os | ||
|Definition=ὁ, | |Definition=ὁ, [[greenish-yellow]] or [[light green colour]]: hence, [[pallor]], χ. εἷλε παρειάς A. R.2.1216, cf. 3.298, Nic.''Al.''570, 579; δειελινὴν τὴν δ' εἷλε κακὸς χ. Call.''Aet.''3.1.12; contr. χλοῦς Hp. ap. Gal.19.155. | ||
}} | |||
{{pape | |||
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-02-1359.png Seite 1359]] ὁ, zsgzgn [[χλοῦς]], die grüngelbe od. hellgrüne Farbe, Theophr.; übh. = [[χλόη]], Ap. Rh. 3, 297. 4, 1279; Nic. Al. 583. 592. | |||
}} | |||
{{bailly | |||
|btext=όου (ὁ) :<br />couleur d'un vert tendre <i>ou</i> jaunâtre.<br />'''Étymologie:''' [[χλόη]]. | |||
}} | |||
{{ls | |||
|lstext='''χλόος''': συνῃρ. [[χλοῦς]], ὁ, [[χρῶμα]] πρασινοκίτρινον ἢ ὑποπράσινον, [[χλωρίασις]], [[ὠχρότης]], πολέεσσι δ’ ἐπὶ [[χλόος]] εἷλε παρειὰς Ἀπολλ. Ρόδ. Β. 1216˙ ἁπαλὰς δὲ μετετρωπᾶτο παρειὰς ἐς χλόον Γ. 298, Νικ. Ἀλεξιφ. 583, 592. | |||
}} | |||
{{grml | |||
|mltxt=ὁ, Α<br />(<b>ποιητ. τ.</b>) <b>βλ.</b> <i>χλοῦς</i>. | |||
}} | }} |
Latest revision as of 10:52, 25 August 2023
English (LSJ)
ὁ, greenish-yellow or light green colour: hence, pallor, χ. εἷλε παρειάς A. R.2.1216, cf. 3.298, Nic.Al.570, 579; δειελινὴν τὴν δ' εἷλε κακὸς χ. Call.Aet.3.1.12; contr. χλοῦς Hp. ap. Gal.19.155.
German (Pape)
[Seite 1359] ὁ, zsgzgn χλοῦς, die grüngelbe od. hellgrüne Farbe, Theophr.; übh. = χλόη, Ap. Rh. 3, 297. 4, 1279; Nic. Al. 583. 592.
French (Bailly abrégé)
όου (ὁ) :
couleur d'un vert tendre ou jaunâtre.
Étymologie: χλόη.
Greek (Liddell-Scott)
χλόος: συνῃρ. χλοῦς, ὁ, χρῶμα πρασινοκίτρινον ἢ ὑποπράσινον, χλωρίασις, ὠχρότης, πολέεσσι δ’ ἐπὶ χλόος εἷλε παρειὰς Ἀπολλ. Ρόδ. Β. 1216˙ ἁπαλὰς δὲ μετετρωπᾶτο παρειὰς ἐς χλόον Γ. 298, Νικ. Ἀλεξιφ. 583, 592.
Greek Monolingual
ὁ, Α
(ποιητ. τ.) βλ. χλοῦς.