ὑπάγροικος: Difference between revisions
From LSJ
m (Text replacement - "(?s)(\n{{ls\n\|lstext.*}})(\n{{.*}})(\n{{elru.*}})" to "$3$1$2") |
m (LSJ1 replacement) |
||
| (4 intermediate revisions by the same user not shown) | |||
| Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=ypagroikos | |Transliteration C=ypagroikos | ||
|Beta Code=u(pa/groikos | |Beta Code=u(pa/groikos | ||
|Definition= | |Definition=ὑπάγροικον, [[somewhat coarse]], [[somewhat vulgar]], [[somewhat clownish]], S.E.''M.''6.50, Plu.2.710d (Comp.), Marcellin.''Puls.''126, etc.; ὑπαγροικοτέρα [[διάλεκτος]] Ar.''Fr.''685 (anap.). | ||
}} | }} | ||
{{pape | {{pape | ||
| Line 20: | Line 20: | ||
}} | }} | ||
{{ls | {{ls | ||
|lstext='''ὑπάγροικος''': -ον, ὁπωσοῦν [[ἄγροικος]], Λατ. subrusticus, Σέξτ. Ἐμπ. π. Μ. 6. 50, Πλούτ., κλπ.˙ ὑπαγροικοτέρα [[διάλεκτος]] Ἀριστοφ. Ἀποσπ. 552. | |lstext='''ὑπάγροικος''': -ον, ὁπωσοῦν [[ἄγροικος]], Λατ. [[subrusticus]], Σέξτ. Ἐμπ. π. Μ. 6. 50, Πλούτ., κλπ.˙ ὑπαγροικοτέρα [[διάλεκτος]] Ἀριστοφ. Ἀποσπ. 552. | ||
}} | }} | ||
{{grml | {{grml | ||
|mltxt=-ον, Α<br />ο [[κατά]] κάποιο τρόπο [[αγροίκος]].<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> <i>υπ</i>(<i>ο</i>)- <span style="color: red;">+</span> [[ἀγροῖκος]]]. | |mltxt=-ον, Α<br />ο [[κατά]] κάποιο τρόπο [[αγροίκος]].<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> <i>υπ</i>(<i>ο</i>)- <span style="color: red;">+</span> [[ἀγροῖκος]]]. | ||
}} | }} | ||
Latest revision as of 10:55, 25 August 2023
English (LSJ)
ὑπάγροικον, somewhat coarse, somewhat vulgar, somewhat clownish, S.E.M.6.50, Plu.2.710d (Comp.), Marcellin.Puls.126, etc.; ὑπαγροικοτέρα διάλεκτος Ar.Fr.685 (anap.).
German (Pape)
[Seite 1179] etwas bäurisch; Sext. Emp. adv. mus. 50; διάλεκτος ὑπαγροικοτέρα Ar. ib. adv. gramm. 228.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
quelque peu rustique ou grossier.
Étymologie: ὑπό, ἄγροικος.
Russian (Dvoretsky)
ὑπάγροικος: мужиковатый, грубоватый (διάλεκτος Arph.; ἄνδρες Plut.).
Greek (Liddell-Scott)
ὑπάγροικος: -ον, ὁπωσοῦν ἄγροικος, Λατ. subrusticus, Σέξτ. Ἐμπ. π. Μ. 6. 50, Πλούτ., κλπ.˙ ὑπαγροικοτέρα διάλεκτος Ἀριστοφ. Ἀποσπ. 552.
Greek Monolingual
-ον, Α
ο κατά κάποιο τρόπο αγροίκος.
[ΕΤΥΜΟΛ. < υπ(ο)- + ἀγροῖκος].
