ἀνεκτέος: Difference between revisions
From LSJ
Βίος βίου δεόμενος οὐκ ἔστιν βίος → Non est vitalis vita victus indigens → Kein Leben ist ein Leben ohne Unterhalt
m (Text replacement - "(sc. " to "(''sc.'' ") |
m (LSJ1 replacement) |
||
| Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=anekteos | |Transliteration C=anekteos | ||
|Beta Code=a)nekte/os | |Beta Code=a)nekte/os | ||
|Definition=α, ον, to [[be borne]], [[ἀνεκτέα]] (''[[sc.]]'' <b class="b3">ἐστι τάδε</b>) | |Definition=α, ον, to [[be borne]], [[ἀνεκτέα]] (''[[sc.]]'' <b class="b3">ἐστι τάδε</b>) S.''OC''883; <b class="b3">ἀνεκτέα τάδε</b> (restored for [[ἀνεκτά]]) Ar.''Lys.''477: ἀνεκτέον, Clearch.4. | ||
}} | }} | ||
{{DGE | {{DGE | ||
Revision as of 10:58, 25 August 2023
English (LSJ)
α, ον, to be borne, ἀνεκτέα (sc. ἐστι τάδε) S.OC883; ἀνεκτέα τάδε (restored for ἀνεκτά) Ar.Lys.477: ἀνεκτέον, Clearch.4.
Spanish (DGE)
-α, -ον
que hay que soportar S.OC 883, Trag.Adesp.382.
German (Pape)
[Seite 221] zu dulden, Soph. O. C. 887.
French (Bailly abrégé)
α, ον :
adj. verb. de ἀνέχω.
Russian (Dvoretsky)
ἀνεκτέος: adj. verb. к ἀνέχω.
Greek (Liddell-Scott)
ἀνεκτέος: -ον, ῥημ. ἐπίθ. τοῦ ἀνέχομαι, δεῖ ἀνέχεσθαι, ἀνεκτέα (ἐνν. ἐστὶ τάδε), ἆρ’ οὐχ ὕβρις τάδ’; ὕβρις, ἀλλ’ ἀνεκτέα Σοφ. Ο. Κ. 883· ἀνεκτέα τάδε (διορθωθὲν ἀντὶ ἀνεκτὰ) Ἀριστοφ. Λυσ. 478.
Greek Monotonic
ἀνεκτέος: -ον, ρημ. επίθ. του ἀνέχομαι, αυτός που πρέπει να υποφερθεί, σε Σοφ.
Middle Liddell
verb. adj. of ἀνέχομαι.]
to be borne, Soph.
