τρίχαλκον: Difference between revisions
From LSJ
Μακάριος, ὅστις οὐσίαν καὶ νοῦν ἔχει → Felix, qui mentem cum divitiis possidet → Glückselig, wer Vermögen und Vernunft besitzt
(6) |
m (LSJ1 replacement) |
||
(10 intermediate revisions by the same user not shown) | |||
Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=trichalkon | |Transliteration C=trichalkon | ||
|Beta Code=tri/xalkon | |Beta Code=tri/xalkon | ||
|Definition=τό, | |Definition=τό, [[a coin worth three]] [[χαλκοῖ]], [[Theophrastus|Thphr.]] ''[[Characters|Char.]]''10.6, ''IG''42(1).109 iii 128 (Epid., iii B. C.), 5(1).1433.33 (Messene), Vitr.3.1.7. | ||
}} | }} | ||
{{ | {{bailly | ||
| | |btext=ου (τό) :<br />[[pièce de trois chalques]].<br />'''Étymologie:''' [[τρεῖς]], [[χαλκοῦς]]. | ||
}} | }} | ||
{{ | {{elnl | ||
| | |elnltext=τρίχαλκον -ου, τό [τρι-, χαλκός] trichalkon (muntstuk). | ||
}} | }} | ||
{{grml | {{grml | ||
Line 21: | Line 21: | ||
{{lsm | {{lsm | ||
|lsmtext='''τρίχαλκον:''' τό, [[νόμισμα]] ισοδύναμο τριών <i>χαλκῶν</i>, σε Θεόφρ. | |lsmtext='''τρίχαλκον:''' τό, [[νόμισμα]] ισοδύναμο τριών <i>χαλκῶν</i>, σε Θεόφρ. | ||
}} | |||
{{ls | |||
|lstext='''τρίχαλκον''': τό, [[νόμισμα]] ἰσοδύναμον πρὸς [[τρεῖς]] [[χαλκοῦς]], τῆς γυναικὸς ἀποβαλούσης [[τρίχαλκον]] Θεοφρ. Χαρ. 10. | |||
}} | |||
{{mdlsj | |||
|mdlsjtxt=τρί-χαλκον, ου, τό,<br />a [[coin]] [[worth]] [[three]] χαλκοῖ, Theophr. | |||
}} | }} |
Latest revision as of 11:07, 25 August 2023
English (LSJ)
τό, a coin worth three χαλκοῖ, Thphr. Char.10.6, IG42(1).109 iii 128 (Epid., iii B. C.), 5(1).1433.33 (Messene), Vitr.3.1.7.
French (Bailly abrégé)
ου (τό) :
pièce de trois chalques.
Étymologie: τρεῖς, χαλκοῦς.
Dutch (Woordenboekgrieks.nl)
τρίχαλκον -ου, τό [τρι-, χαλκός] trichalkon (muntstuk).
Greek Monolingual
τὸ, Α
νόμισμα ισοδύναμο με τρία χάλκινα νομίσματα.
[ΕΤΥΜΟΛ. < τρι- + χαλκός «χάλκινο νόμισμα»].
Greek Monotonic
τρίχαλκον: τό, νόμισμα ισοδύναμο τριών χαλκῶν, σε Θεόφρ.
Greek (Liddell-Scott)
τρίχαλκον: τό, νόμισμα ἰσοδύναμον πρὸς τρεῖς χαλκοῦς, τῆς γυναικὸς ἀποβαλούσης τρίχαλκον Θεοφρ. Χαρ. 10.