ὑλακτικός: Difference between revisions
From LSJ
Ξενία χαλεπὴ κατὰ πολλοὺς τρόπους → Gravis res multimodis peregrinatio → Die Fremde (Gastfreundschaft) ist in vieler Hinsicht eine Last
(6_3) |
m (LSJ1 replacement) |
||
| (12 intermediate revisions by the same user not shown) | |||
| Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=ylaktikos | |Transliteration C=ylaktikos | ||
|Beta Code=u(laktiko/s | |Beta Code=u(laktiko/s | ||
|Definition= | |Definition=ὑλακτική, ὑλακτικόν, [[disposed to bark]], Arist.''Phgn.''807a19, Luc. Bis Acc.33; ζῷον Ph.1.352. | ||
}} | }} | ||
{{pape | {{pape | ||
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-02-1176.png Seite 1176]] bellend, zum Bellen geneigt; Luc. bis acc. 33; Erkl. von [[ὑλακόμωρος]] in Schol. | |ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-02-1176.png Seite 1176]] bellend, zum Bellen geneigt; Luc. bis acc. 33; Erkl. von [[ὑλακόμωρος]] in Schol. | ||
}} | |||
{{bailly | |||
|btext=ή, όν :<br />[[qui aboie facilement]].<br />'''Étymologie:''' [[ὑλακτέω]]. | |||
}} | |||
{{elru | |||
|elrutext='''ὑλακτικός:''' (ῠ) беспрестанно лающий, брехливый ([[κύων]] Arst., перен. Luc.). | |||
}} | }} | ||
{{ls | {{ls | ||
|lstext='''ὑλακτικός''': [ῠ], ή, όν, διατεθειμένος νὰ ὑλακτῇ, ὁ ἀγαπῶν νὰ γαυγύζῃ, Ἀριστ. Φυσιογν. 2, 15, Λουκ. Δὶς κατηγ. 33. | |lstext='''ὑλακτικός''': [ῠ], ή, όν, διατεθειμένος νὰ ὑλακτῇ, ὁ ἀγαπῶν νὰ γαυγύζῃ, Ἀριστ. Φυσιογν. 2, 15, Λουκ. Δὶς κατηγ. 33. | ||
}} | |||
{{grml | |||
|mltxt=-ή, -όν, Α [[ὑλακτῶ]]<br /><b>1.</b> [[επιρρεπής]] στο [[γάβγισμα]] ή αυτός που γαβγίζει διαρκώς<br /><b>2.</b> <b>μτφ.</b> [[χαρακτηρισμός]] τών κυνικών φιλοσόφων. | |||
}} | }} | ||
Latest revision as of 11:29, 25 August 2023
English (LSJ)
ὑλακτική, ὑλακτικόν, disposed to bark, Arist.Phgn.807a19, Luc. Bis Acc.33; ζῷον Ph.1.352.
German (Pape)
[Seite 1176] bellend, zum Bellen geneigt; Luc. bis acc. 33; Erkl. von ὑλακόμωρος in Schol.
French (Bailly abrégé)
ή, όν :
qui aboie facilement.
Étymologie: ὑλακτέω.
Russian (Dvoretsky)
ὑλακτικός: (ῠ) беспрестанно лающий, брехливый (κύων Arst., перен. Luc.).
Greek (Liddell-Scott)
ὑλακτικός: [ῠ], ή, όν, διατεθειμένος νὰ ὑλακτῇ, ὁ ἀγαπῶν νὰ γαυγύζῃ, Ἀριστ. Φυσιογν. 2, 15, Λουκ. Δὶς κατηγ. 33.
Greek Monolingual
-ή, -όν, Α ὑλακτῶ
1. επιρρεπής στο γάβγισμα ή αυτός που γαβγίζει διαρκώς
2. μτφ. χαρακτηρισμός τών κυνικών φιλοσόφων.
