εὐπώγων: Difference between revisions
From LSJ
στεφανηφορήσας καὶ ἱερατεύσας → having worn the crown and having had the priesthood
(2b) |
m (LSJ1 replacement) |
||
| (9 intermediate revisions by the same user not shown) | |||
| Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=efpogon | |Transliteration C=efpogon | ||
|Beta Code=eu)pw/gwn | |Beta Code=eu)pw/gwn | ||
|Definition=ωνος, ὁ, | |Definition=ωνος, ὁ, [[well-bearded]], Arist.''Phgn.''808a23, ''AP''9.99 (Leon.), 744 (Id.). | ||
}} | |||
{{bailly | |||
|btext=ων, ον ; <i>gén.</i> ονος;<br />à la belle <i>ou</i> longue barbe.<br />'''Étymologie:''' [[εὖ]], [[πώγων]]. | |||
}} | |||
{{pape | |||
|ptext=ωνος, <i>wohl-, [[starkbärtig]]</i>, [[τράγος]] Luc. 23 (XI.430); vgl. Leon.Tar. 61 (IX.99); δράκοντος εὐπ. [[κεφαλή]] Posidipp. 15a (<i>APP</i> 66). | |||
}} | |||
{{elru | |||
|elrutext='''εὐπώγων:''' 2, gen. ωνος adj. густобородый или длиннобородый Arst., Anth. | |||
}} | }} | ||
{{ls | {{ls | ||
|lstext='''εὐπώγων''': ὁ, ἔχων καλὸν πώγωνα, καλὸν [[γένειον]], Ἀριστ. Φυσιογν. 3. 11, Ἀνθ. Π. 9. 99. 744, Ἡρώνδ. Μιμίαμβ. 8. 17. | |lstext='''εὐπώγων''': ὁ, ἔχων καλὸν πώγωνα, καλὸν [[γένειον]], Ἀριστ. Φυσιογν. 3. 11, Ἀνθ. Π. 9. 99. 744, Ἡρώνδ. Μιμίαμβ. 8. 17. | ||
}} | }} | ||
{{grml | {{grml | ||
| Line 22: | Line 28: | ||
|lsmtext='''εὐπώγων:''' ὁ, αυτός που έχει [[καλά]] γένεια, σε Ανθ. | |lsmtext='''εὐπώγων:''' ὁ, αυτός που έχει [[καλά]] γένεια, σε Ανθ. | ||
}} | }} | ||
{{ | {{mdlsj | ||
| | |mdlsjtxt=εὐ-[[πώγων]], ονος,<br />well-[[bearded]], Anth. | ||
}} | }} | ||
Latest revision as of 11:44, 25 August 2023
English (LSJ)
ωνος, ὁ, well-bearded, Arist.Phgn.808a23, AP9.99 (Leon.), 744 (Id.).
French (Bailly abrégé)
ων, ον ; gén. ονος;
à la belle ou longue barbe.
Étymologie: εὖ, πώγων.
German (Pape)
ωνος, wohl-, starkbärtig, τράγος Luc. 23 (XI.430); vgl. Leon.Tar. 61 (IX.99); δράκοντος εὐπ. κεφαλή Posidipp. 15a (APP 66).
Russian (Dvoretsky)
εὐπώγων: 2, gen. ωνος adj. густобородый или длиннобородый Arst., Anth.
Greek (Liddell-Scott)
εὐπώγων: ὁ, ἔχων καλὸν πώγωνα, καλὸν γένειον, Ἀριστ. Φυσιογν. 3. 11, Ἀνθ. Π. 9. 99. 744, Ἡρώνδ. Μιμίαμβ. 8. 17.
Greek Monolingual
εὐπώγων, -ωνος, ὁ (ΑΜ)
αυτός που έχει ωραία γενειάδα.
[ΕΤΥΜΟΛ. < ευ + πώγων.
Greek Monotonic
εὐπώγων: ὁ, αυτός που έχει καλά γένεια, σε Ανθ.
