εὐπαράπειστος: Difference between revisions
οὐκ ἔστι λέουσι καὶ ἀνδράσιν ὅρκια πιστά → there are no pacts between lions and men, between lions and men there are no oaths of faith, there can be no covenants between men and lions
m (Text replacement - "(?s)({{ls\n\|lstext.*}}\n)({{bailly.*}}\n)" to "$2$1") |
m (LSJ1 replacement) |
||
(2 intermediate revisions by the same user not shown) | |||
Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=efparapeistos | |Transliteration C=efparapeistos | ||
|Beta Code=eu)para/peistos | |Beta Code=eu)para/peistos | ||
|Definition= | |Definition=εὐπαράπειστον, [[easily persuaded]], φίλοις X.''Ages.''11.12 (Sup.). | ||
}} | }} | ||
{{pape | {{pape | ||
Line 14: | Line 14: | ||
}} | }} | ||
{{bailly | {{bailly | ||
|btext=ος, ον :<br />facile à persuader.<br />'''Étymologie:''' [[εὖ]], [[παραπείθω]]. | |btext=ος, ον :<br />[[facile à persuader]].<br />'''Étymologie:''' [[εὖ]], [[παραπείθω]]. | ||
}} | |||
{{elru | |||
|elrutext='''εὐπαράπειστος:''' [[легко уговариваемый]], [[легко поддающийся внушению]] (φίλοις Xen.). | |||
}} | }} | ||
{{ls | {{ls | ||
Line 24: | Line 27: | ||
{{lsm | {{lsm | ||
|lsmtext='''εὐπαράπειστος:''' -ον, αυτός που εύκολα παρασύρεται, σε Ξεν. | |lsmtext='''εὐπαράπειστος:''' -ον, αυτός που εύκολα παρασύρεται, σε Ξεν. | ||
}} | }} | ||
{{mdlsj | {{mdlsj | ||
|mdlsjtxt=εὐ-παράπειστος, ον<br />[[easily]] led [[away]], Xen. | |mdlsjtxt=εὐ-παράπειστος, ον<br />[[easily]] led [[away]], Xen. | ||
}} | }} |
Latest revision as of 11:49, 25 August 2023
English (LSJ)
εὐπαράπειστον, easily persuaded, φίλοις X.Ages.11.12 (Sup.).
German (Pape)
[Seite 1086] leicht zu bereden, φίλοις εὐπαραπειστότατος Xen. Ag. 11, 12; Poll. 8, 12.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
facile à persuader.
Étymologie: εὖ, παραπείθω.
Russian (Dvoretsky)
εὐπαράπειστος: легко уговариваемый, легко поддающийся внушению (φίλοις Xen.).
Greek (Liddell-Scott)
εὐπαράπειστος: -ον, εὐκόλως παραπειθόμενος, φίλοις εὐπαραπειστότατος, Ξεν. Ἀγησ. 11, 12.
Greek Monolingual
εὐπαράπειστος, -ον (Α)
αυτός που παραπείθεται εύκολα, που εξαπατάται εύκολα με δόλιους λόγους.
[ΕΤΥΜΟΛ. < ευ + παρα-πείθω «πείθω, εξαπατώ»].
Greek Monotonic
εὐπαράπειστος: -ον, αυτός που εύκολα παρασύρεται, σε Ξεν.