ἱερώνυμος: Difference between revisions
From LSJ
(b) |
m (LSJ1 replacement) |
||
| (16 intermediate revisions by the same user not shown) | |||
| Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=ieronymos | |Transliteration C=ieronymos | ||
|Beta Code=i(erw/numos | |Beta Code=i(erw/numos | ||
|Definition= | |Definition=ἱερώνυμον, ([[ὄνομα]]) [[of hallowed name]], Luc.''Lex.''10. | ||
}} | }} | ||
{{pape | {{pape | ||
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-1243.png Seite 1243]] mit heiligem Namen, Luc. Lexiph. 10. | |ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-1243.png Seite 1243]] mit heiligem Namen, Luc. Lexiph. 10. | ||
}} | |||
{{bailly | |||
|btext=[[dont le nom est sacré]].<br />'''Étymologie:''' [[ἱερός]], [[ὄνομα]]. | |||
}} | |||
{{elru | |||
|elrutext='''ἱερώνῠμος:''' [[носящий священное имя]] Luc. | |||
}} | |||
{{ls | |||
|lstext='''ἱερώνῠμος''': -ον, ([[ὄνομα]]) ἔχων ἱερὸν [[ὄνομα]], Λουκ. Λεξιφ. 10. | |||
}} | |||
{{grml | |||
|mltxt=-η -ο, θηλ. και -ος (Α [[ἱερώνυμος]], -ον)<br />αυτός που έχει [[ιερό]] όνομα, άγιο όνομα<br /><b>νεοελλ.</b><br /><b>το θηλ. ως ουσ.</b> <b>βοτ.</b> η [[ιερώνυμος]]<br />[[γένος]] ευφορβιοειδών [[φυτών]].<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> <i>ιερ</i>(<i>ο</i>)- <span style="color: red;">+</span> -<i>ώνυμος</i> (<span style="color: red;"><</span> <i>όνυμα</i>, αιολ. και δωρ. τ. του <i>όνομα</i>). Το -<i>ω</i>- οφείλεται στον νόμο της «εκτάσεως εν συνθέσει» ([[πρβλ]]. [[ανώνυμος]], [[ετερώνυμος]])]. | |||
}} | |||
{{mantoulidis | |||
|mantxt=(=πού [[ἔχει]] ἱερό [[ὄνομα]]). Ἀπό τό [[ἱερός]] + [[ὄνομα]]. Δές στό [[ἱερός]] γιά ἄλλα παράγωγα. | |||
}} | }} | ||
Latest revision as of 12:05, 25 August 2023
English (LSJ)
ἱερώνυμον, (ὄνομα) of hallowed name, Luc.Lex.10.
German (Pape)
[Seite 1243] mit heiligem Namen, Luc. Lexiph. 10.
French (Bailly abrégé)
dont le nom est sacré.
Étymologie: ἱερός, ὄνομα.
Russian (Dvoretsky)
ἱερώνῠμος: носящий священное имя Luc.
Greek (Liddell-Scott)
ἱερώνῠμος: -ον, (ὄνομα) ἔχων ἱερὸν ὄνομα, Λουκ. Λεξιφ. 10.
Greek Monolingual
-η -ο, θηλ. και -ος (Α ἱερώνυμος, -ον)
αυτός που έχει ιερό όνομα, άγιο όνομα
νεοελλ.
το θηλ. ως ουσ. βοτ. η ιερώνυμος
γένος ευφορβιοειδών φυτών.
[ΕΤΥΜΟΛ. < ιερ(ο)- + -ώνυμος (< όνυμα, αιολ. και δωρ. τ. του όνομα). Το -ω- οφείλεται στον νόμο της «εκτάσεως εν συνθέσει» (πρβλ. ανώνυμος, ετερώνυμος)].
Mantoulidis Etymological
(=πού ἔχει ἱερό ὄνομα). Ἀπό τό ἱερός + ὄνομα. Δές στό ἱερός γιά ἄλλα παράγωγα.
