ὀρειλεχής: Difference between revisions
From LSJ
Νέος πεφυκὼς πολλὰ χρηστὰ μάνθανε → Dum floret aetas, disce, quod scitum decet → In jungem Alter lerne viel, was brauchbar ist
(9) |
m (LSJ1 replacement) |
||
| (16 intermediate revisions by the same user not shown) | |||
| Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=oreilechis | |Transliteration C=oreilechis | ||
|Beta Code=o)reilexh/s | |Beta Code=o)reilexh/s | ||
|Definition=ές, <span | |Definition=ὀρειλεχές, [[couching on the hills]], λέοντες Emp.127.1. | ||
}} | |||
{{pape | |||
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-02-0371.png Seite 371]] ές, in den Bergen liegend, schlafend, λέοντες, Empedocl. 227 bei Ael. H. A. 12, 7. | |||
}} | |||
{{bailly | |||
|btext=ής, ές :<br />[[qui a son repère dans les montagnes]].<br />'''Étymologie:''' [[ὄρος]], [[λέχος]]. | |||
}} | |||
{{elru | |||
|elrutext='''ὀρειλεχής:''' [[имеющий логовище в горах]] (λέοντες Emped.). | |||
}} | |||
{{ls | |||
|lstext='''ὀρειλεχής''': -ές, ὁ κοιταζόμενος ἐπὶ τῶν ὀρέων, [[λέων]] Ἐμπεδ. 227. | |||
}} | |||
{{grml | |||
|mltxt=[[ὀρειλεχής]], -ές (Α)<br />αυτός που κοιμάται ή κατοικεί στα όρη («ὀρειλεχεῖς λέοντες», Εμπεδ.).<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> θ. <i>ὀρει</i>- (<b>βλ. λ.</b> <i>όρος</i> [II]) <span style="color: red;">+</span> -<i>λεχής</i> (<span style="color: red;"><</span> [[λέχος]] «[[κλίνη]]»), [[πρβλ]]. [[γηλεχής]]]. | |||
}} | }} | ||
Latest revision as of 12:10, 25 August 2023
English (LSJ)
ὀρειλεχές, couching on the hills, λέοντες Emp.127.1.
German (Pape)
[Seite 371] ές, in den Bergen liegend, schlafend, λέοντες, Empedocl. 227 bei Ael. H. A. 12, 7.
French (Bailly abrégé)
ής, ές :
qui a son repère dans les montagnes.
Étymologie: ὄρος, λέχος.
Russian (Dvoretsky)
ὀρειλεχής: имеющий логовище в горах (λέοντες Emped.).
Greek (Liddell-Scott)
ὀρειλεχής: -ές, ὁ κοιταζόμενος ἐπὶ τῶν ὀρέων, λέων Ἐμπεδ. 227.
Greek Monolingual
ὀρειλεχής, -ές (Α)
αυτός που κοιμάται ή κατοικεί στα όρη («ὀρειλεχεῖς λέοντες», Εμπεδ.).
[ΕΤΥΜΟΛ. < θ. ὀρει- (βλ. λ. όρος [II]) + -λεχής (< λέχος «κλίνη»), πρβλ. γηλεχής].
