δουπήτωρ: Difference between revisions
From LSJ
(1ab) |
m (LSJ1 replacement) |
||
| (8 intermediate revisions by the same user not shown) | |||
| Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=doupitor | |Transliteration C=doupitor | ||
|Beta Code=douph/twr | |Beta Code=douph/twr | ||
|Definition=ορος, ὁ, | |Definition=-ορος, ὁ, [[clattering]], χαλκός ''AP''4.3b.13 (Agath.). | ||
}} | |||
{{DGE | |||
|dgtxt=-ορος [[resonante]] χαλκός <i>AP</i> 4.3b.13 (Agath.). | |||
}} | }} | ||
{{pape | {{pape | ||
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-0662.png Seite 662]] ορος, ὁ, tosend od. tödtend, [[χαλκός]], Agath. proleg. 59 (IV, 3). | |ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-0662.png Seite 662]] ορος, ὁ, tosend od. tödtend, [[χαλκός]], Agath. proleg. 59 (IV, 3). | ||
}} | |||
{{bailly | |||
|btext=ορος;<br /><i>adj. m.</i><br />[[qui fait un bruit sourd]].<br />'''Étymologie:''' [[δουπέω]]. | |||
}} | |||
{{elru | |||
|elrutext='''δουπήτωρ:''' ορος adj. m гудящий, гремящий ([[χαλκός]] Anth.). | |||
}} | }} | ||
{{ls | {{ls | ||
|lstext='''δουπήτωρ''': -ορος, ὁ ὁ παράγων δοῦπον, κρότον, χαλκὸς, Ἀνθ. Π. 4. 3, 59. | |lstext='''δουπήτωρ''': -ορος, ὁ ὁ παράγων δοῦπον, κρότον, χαλκὸς, Ἀνθ. Π. 4. 3, 59. | ||
}} | }} | ||
{{grml | {{grml | ||
| Line 27: | Line 30: | ||
{{lsm | {{lsm | ||
|lsmtext='''δουπήτωρ:''' -ορος, ὁ, αυτός που παράγει γδούπο, κρότο, σε Ανθ. | |lsmtext='''δουπήτωρ:''' -ορος, ὁ, αυτός που παράγει γδούπο, κρότο, σε Ανθ. | ||
}} | }} | ||
{{mdlsj | {{mdlsj | ||
|mdlsjtxt=[[δουπήτωρ]], ορος <i>n</i> [[δουπέω]]<br />a clatterer, Anth. | |mdlsjtxt=[[δουπήτωρ]], ορος <i>n</i> [[δουπέω]]<br />a clatterer, Anth. | ||
}} | }} | ||
Latest revision as of 12:11, 25 August 2023
English (LSJ)
-ορος, ὁ, clattering, χαλκός AP4.3b.13 (Agath.).
Spanish (DGE)
-ορος resonante χαλκός AP 4.3b.13 (Agath.).
German (Pape)
[Seite 662] ορος, ὁ, tosend od. tödtend, χαλκός, Agath. proleg. 59 (IV, 3).
French (Bailly abrégé)
ορος;
adj. m.
qui fait un bruit sourd.
Étymologie: δουπέω.
Russian (Dvoretsky)
δουπήτωρ: ορος adj. m гудящий, гремящий (χαλκός Anth.).
Greek (Liddell-Scott)
δουπήτωρ: -ορος, ὁ ὁ παράγων δοῦπον, κρότον, χαλκὸς, Ἀνθ. Π. 4. 3, 59.
Greek Monolingual
δουπήτωρ, ο (Α)
αυτός που παράγει δούπο, χτύπο.
Greek Monotonic
δουπήτωρ: -ορος, ὁ, αυτός που παράγει γδούπο, κρότο, σε Ανθ.
