φλυαρώδης

English (LSJ)

φλυαρῶδες, foolish, Plu.Lyc.6, Id.2.615a; ῥῆμα Porph.Chr.61.

German (Pape)

[Seite 1293] ες, possenhaft, Plut. Lyc. 6.

French (Bailly abrégé)

ης, ες:
frivole, vain.
Étymologie: φλύαρος, -ωδης.

Russian (Dvoretsky)

φλυᾱρώδης: бессодержательный, вздорный (λόγος κενὸς καὶ φ. Plut.).

Greek (Liddell-Scott)

φλυᾱρώδης: -ες, (εἶδος) φλύαρος, γελοῖος, Πλουτ. Λυκοῦργ. 6, ὁ αὐτ. 2. 615Α.

Greek Monolingual

-ῶδες, Α φλύαρος
φλύαρος, πολυλογάς, ανόητος.

Greek Monotonic

φλῠᾱρώδης: -ες (εἶδος), φλύαρος, γελοίος, σε Πλούτ.

Middle Liddell

φλυᾱρ-ώδης, ες εἶδος
fooling, Plut. fl4uzw, v. φλύω.