θύμιον: Difference between revisions
From LSJ
Εὐφήμει, ὦ ἄνθρωπε· ἁσμενέστατα μέντοι αὐτὸ ἀπέφυγον, ὥσπερ λυττῶντά τινα καὶ ἄγριον δεσπότην ἀποδράς → Hush, man, most gladly have I escaped this thing you talk of, as if I had run away from a raging and savage beast of a master
m (Text replacement - " <span class="bld">" to "<span class="bld">") |
m (Text replacement - "(*UTF)(*UCP)(mltxt.*?)ῑ(.*?\n\}\})" to "$1ῖ$2") |
||
| (One intermediate revision by the same user not shown) | |||
| Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=thymion | |Transliteration C=thymion | ||
|Beta Code=qu/mion | |Beta Code=qu/mion | ||
|Definition=τό,= [[σμῖλαξ]], Dsc. | |Definition=τό, = [[σμῖλαξ]], Dsc.''Alex.''12.<br><span class="bld">II</span> [[large wart]], Hp.''Ulc.''14, Dsc.5.1, Plin.''HN''32.128. | ||
}} | }} | ||
{{pape | {{pape | ||
| Line 17: | Line 17: | ||
}} | }} | ||
{{grml | {{grml | ||
|mltxt=[[θύμιον]], τὸ (ΑΜ)<br /><b>μσν.</b><br />[[ενθύμιο]]<br /><b>αρχ.</b><br /><b>1.</b> | |mltxt=[[θύμιον]], τὸ (ΑΜ)<br /><b>μσν.</b><br />[[ενθύμιο]]<br /><b>αρχ.</b><br /><b>1.</b> σμῖλαξ, το [[δένδρο]] [[δρυς]]<br /><b>2.</b> [[μεγάλη]] [[ακροχορδόνα]], [[κρεατοελιά]].<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> Με την αρχ. [[σημασία]] <span style="color: red;"><</span> [[θύμον]]. Με τη μσν. <span style="color: red;"><</span> <i>εν</i>-[[θύμιον]], ουσιαστικοποιημένο ουδ. του επιθ. <i>εν</i>-<i>θύμιος</i> (<span style="color: red;"><</span> <i>εν</i> <span style="color: red;">+</span> [[θυμός]])]. | ||
}} | }} | ||
Latest revision as of 14:30, 6 February 2024
English (LSJ)
τό, = σμῖλαξ, Dsc.Alex.12.
II large wart, Hp.Ulc.14, Dsc.5.1, Plin.HN32.128.
German (Pape)
[Seite 1223] τό, = σμῖλαξ, auch θύμαλον, Diosc.; Feigwarze, Hippocr.
Greek (Liddell-Scott)
θύμιον: τό, = σμῖλαξ ἢ θύμος, Ἀέτ. 4. 1. 64. ΙΙ. μεγάλη ἀκροχορδών, Ἱππ. 877F, Πλίν. ἐν Φ. Ἱστ. 32. 45.
Greek Monolingual
θύμιον, τὸ (ΑΜ)
μσν.
ενθύμιο
αρχ.
1. σμῖλαξ, το δένδρο δρυς
2. μεγάλη ακροχορδόνα, κρεατοελιά.
[ΕΤΥΜΟΛ. Με την αρχ. σημασία < θύμον. Με τη μσν. < εν-θύμιον, ουσιαστικοποιημένο ουδ. του επιθ. εν-θύμιος (< εν + θυμός)].
