ἐχόντως: Difference between revisions
From LSJ
m (Text replacement - "<span class="sense"><p>" to "<span class="sense">") |
|||
| (9 intermediate revisions by the same user not shown) | |||
| Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=echontos | |Transliteration C=echontos | ||
|Beta Code=e)xo/ntws | |Beta Code=e)xo/ntws | ||
|Definition=Adv. pres. part. of [[ἔχω]], in phrase <b class="b3">ἐ. νοῦν</b>, | |Definition=Adv. pres. part. of [[ἔχω]], in phrase <b class="b3">ἐ. νοῦν</b>, = [[νουνεχόντως]] ([[quod vide|q.v.]]), [[Plato|Pl.]]''[[Leges|Lg.]]''686e; ἐχόντως ἑαυτὸν τὸν νοῦν Id.''Phlb.''64a. | ||
}} | }} | ||
{{pape | {{pape | ||
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-1126.png Seite 1126]] adv. zu ἔχων, nur [[ἐχόντως]] νοῦν, = [[νουνεχόντως]], Plat. Legg. III, 686 e, wonach Phil. 64 a gesagt ist ἐμφρόνως καὶ [[ἐχόντως]] ἑαυτὸι τὸν νοῦν φήσομεν ἀποκρίνασθαι, verständiger Weise. | |ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-1126.png Seite 1126]] adv. zu ἔχων, nur [[ἐχόντως]] νοῦν, = [[νουνεχόντως]], Plat. Legg. III, 686 e, wonach Phil. 64 a gesagt ist ἐμφρόνως καὶ [[ἐχόντως]] ἑαυτὸι τὸν νοῦν φήσομεν ἀποκρίνασθαι, verständiger Weise. | ||
}} | |||
{{bailly | |||
|btext=<i>seul. dans la locut.</i> [[ἐχόντως]] [[νοῦν]] HDT <i>c.</i> [[νουνεχόντως]].<br />'''Étymologie:''' [[ἔχω]]. | |||
}} | |||
{{elru | |||
|elrutext='''ἐχόντως:''' [[имея]], [[обладая]]: νόον ἐ. Her. или λόγον ἐ. Plat. разумно, толково. | |||
}} | }} | ||
{{ls | {{ls | ||
|lstext='''ἐχόντως''': Ἐπίρρ. μετοχ. ἐνεστ. τοῦ ἔχω, ἐν τῇ φράσει: [[ἐχόντως]] νοῦν, [[νουνεχόντως]], Πλάτ. Νόμ. 686Ε· ἀπολ., ὁ αὐτ. ἐν Φιλήβ. 64Α. | |lstext='''ἐχόντως''': Ἐπίρρ. μετοχ. ἐνεστ. τοῦ ἔχω, ἐν τῇ φράσει: [[ἐχόντως]] νοῦν, [[νουνεχόντως]], Πλάτ. Νόμ. 686Ε· ἀπολ., ὁ αὐτ. ἐν Φιλήβ. 64Α. | ||
}} | }} | ||
{{grml | {{grml | ||
|mltxt=[[ἐχόντως]] (Α)<br />(επίρρ. από τη μτχ. ενεστ. του έχω) <b>φρ.</b> «[[ἐχόντως]] | |mltxt=[[ἐχόντως]] (Α)<br />(επίρρ. από τη μτχ. ενεστ. του έχω) <b>φρ.</b> «[[ἐχόντως]] νοῦν» — νουνεχώς, [[συνετώς]] (<b>Πλάτ.</b>).<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> Από τη μτχ. ενεστ. <i>έχων</i>, <i>έχοντος</i> του <i>έχω</i>]. | ||
}} | }} | ||
Latest revision as of 13:35, 23 March 2024
English (LSJ)
Adv. pres. part. of ἔχω, in phrase ἐ. νοῦν, = νουνεχόντως (q.v.), Pl.Lg.686e; ἐχόντως ἑαυτὸν τὸν νοῦν Id.Phlb.64a.
German (Pape)
[Seite 1126] adv. zu ἔχων, nur ἐχόντως νοῦν, = νουνεχόντως, Plat. Legg. III, 686 e, wonach Phil. 64 a gesagt ist ἐμφρόνως καὶ ἐχόντως ἑαυτὸι τὸν νοῦν φήσομεν ἀποκρίνασθαι, verständiger Weise.
French (Bailly abrégé)
seul. dans la locut. ἐχόντως νοῦν HDT c. νουνεχόντως.
Étymologie: ἔχω.
Russian (Dvoretsky)
ἐχόντως: имея, обладая: νόον ἐ. Her. или λόγον ἐ. Plat. разумно, толково.
Greek (Liddell-Scott)
ἐχόντως: Ἐπίρρ. μετοχ. ἐνεστ. τοῦ ἔχω, ἐν τῇ φράσει: ἐχόντως νοῦν, νουνεχόντως, Πλάτ. Νόμ. 686Ε· ἀπολ., ὁ αὐτ. ἐν Φιλήβ. 64Α.
Greek Monolingual
ἐχόντως (Α)
(επίρρ. από τη μτχ. ενεστ. του έχω) φρ. «ἐχόντως νοῦν» — νουνεχώς, συνετώς (Πλάτ.).
[ΕΤΥΜΟΛ. Από τη μτχ. ενεστ. έχων, έχοντος του έχω].
