ἐϋκνήμις: Difference between revisions
Χριστὸς ἀνέστη ἐκ νεκρῶν, θανάτῳ θάνατον πατήσας, καὶ τοῖς ἐν τοῖς μνήμασι, ζωὴν χαρισάμενος → Christ is risen from the dead, trampling down death by death, and upon those in the tombs bestowing life
(2b) |
mNo edit summary |
||
| (17 intermediate revisions by the same user not shown) | |||
| Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=eyknimis | |Transliteration C=eyknimis | ||
|Beta Code=e)u+knh/mis | |Beta Code=e)u+knh/mis | ||
|Definition=ῑδος, ὁ, ἡ, < | |Definition=ῑδος, ὁ, ἡ,<br><span class="bld">A</span> [[well-greaved]], freq. in nom. and acc. pl. [[ἐϋκνήμιδες]], [[ἐϋκνήμιδας]], in Il. always [[epithet]] of Ἀχαιοί 1.17, al.; in Od. also of [[ἑταῖροι]], 2.402, 9.550: gen. sg. as fem., <b class="b3">ἐϋκνήμῑδος Ἰτώνης</b> Poet. ap. ''EM''519.1.<br><span class="bld">II</span> [[with goodly spokes]], ἀπήνη [[Nonnus Epicus|Nonn.]] ''[[Dionysiaca|D.]]'' 7.140. | ||
}} | |||
{{bailly | |||
|btext=ιδος (ὁ, ἡ)<br />[[aux belles bottines]], [[aux beaux jambarts]].<br />'''Étymologie:''' [[εὖ]], κνῆμις. | |||
}} | |||
{{pape | |||
|ptext=[ῑ], ep. = [[εὐκνήμις]]. | |||
}} | |||
{{elru | |||
|elrutext='''ἐϋκνήμῑς:''' ῑδος adj. [[κνημίς]] с красивыми наголенниками, «[[пышнопоножий]]», по друг. [[κνήμη]] с красивыми голенями ([[Ἀχαιοί]] Hom.). | |||
}} | }} | ||
{{ls | {{ls | ||
|lstext='''ἐϋκνήμῑς''': ῑδος, ὁ, ἡ, ἔχων καλὰς κνημῖδας, [[καθόλου]] [[εὔοπλος]], συχνὸν παρ’ Ὁμ., ἐν τῇ ὀνομ. καὶ αἰτ. πληθ. ἐϋκνήμῑδες, ἐϋκνήμῑδας, ἐν τῇ Ἰλ. ἀείποτε ἐπίθετον τῶν Ἀχαιῶν, ἐν δὲ τῇ Ὀδ. καὶ τῶν ἑταίρων, ἐϋκνήμιδες ἑταῖροι Β. 402, Ι. 550. ΙΙ. ἔχουσα ὡραίας ἀκτῖνας ἐν τοῖς τροχοῖς, [[ἀπήνη]] Νόνν. Δ. 7. 140. | |lstext='''ἐϋκνήμῑς''': ῑδος, ὁ, ἡ, ἔχων καλὰς κνημῖδας, [[καθόλου]] [[εὔοπλος]], συχνὸν παρ’ Ὁμ., ἐν τῇ ὀνομ. καὶ αἰτ. πληθ. ἐϋκνήμῑδες, ἐϋκνήμῑδας, ἐν τῇ Ἰλ. ἀείποτε ἐπίθετον τῶν Ἀχαιῶν, ἐν δὲ τῇ Ὀδ. καὶ τῶν ἑταίρων, ἐϋκνήμιδες ἑταῖροι Β. 402, Ι. 550. ΙΙ. ἔχουσα ὡραίας ἀκτῖνας ἐν τοῖς τροχοῖς, [[ἀπήνη]] Νόνν. Δ. 7. 140. | ||
}} | }} | ||
{{grml | {{grml | ||
|mltxt=[[ἐϋκνήμις]], -ιδος, ὁ, ἡ (Α)<br /><b>1.</b> αυτός που έχει ωραίες περικνημίδες (α. «ἐϋκνήμιδες Ἀχαιοί», <b>Ομ. Ιλ.</b><br />β. «ἐϋκνήμιδες | |mltxt=[[ἐϋκνήμις]], -ιδος, ὁ, ἡ (Α)<br /><b>1.</b> αυτός που έχει ωραίες περικνημίδες (α. «ἐϋκνήμιδες Ἀχαιοί», <b>Ομ. Ιλ.</b><br />β. «ἐϋκνήμιδες ἑταῖροι», <b>Ομ. Οδ.</b>)<br /><b>2.</b> (<b>κατ' επέκτ.</b>) ο καλά οπλισμένος<br /><b>3.</b> (για άμαξες <b>κ.λπ.</b>) αυτός που έχει ωραίες ακτίνες στους τροχούς («[[ἐϋκνήμις]] [[ἀπήνη]]» — [[άμαξα]] με ωραίες ακτίνες, <b>Νόνν.</b>).<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> <i>ευ</i> (<i>εϋ</i>) <span style="color: red;">+</span> -<i>κνημις</i> (<span style="color: red;"><</span> [[κνήμη]]), [[πρβλ]]. [[αλικνήμης]], [[δασυκνήμης]]]. | ||
}} | }} | ||
{{lsm | {{lsm | ||
|lsmtext='''ἐϋκνήμῑς:''' -ῖδος, ἡ, [[καλά]] εξοπλισμένος με περικνημίδες, [[πάνοπλος]], Επικ. ονομ. και αιτ. πληθ. <i>ἐυκνημῖδες</i>, <i>-ῖδας</i>, σε Όμηρ. | |lsmtext='''ἐϋκνήμῑς:''' -ῖδος, ἡ, [[καλά]] εξοπλισμένος με περικνημίδες, [[πάνοπλος]], Επικ. ονομ. και αιτ. πληθ. <i>ἐυκνημῖδες</i>, <i>-ῖδας</i>, σε Όμηρ. | ||
}} | }} | ||
Latest revision as of 13:30, 18 October 2024
English (LSJ)
ῑδος, ὁ, ἡ,
A well-greaved, freq. in nom. and acc. pl. ἐϋκνήμιδες, ἐϋκνήμιδας, in Il. always epithet of Ἀχαιοί 1.17, al.; in Od. also of ἑταῖροι, 2.402, 9.550: gen. sg. as fem., ἐϋκνήμῑδος Ἰτώνης Poet. ap. EM519.1.
II with goodly spokes, ἀπήνη Nonn. D. 7.140.
French (Bailly abrégé)
ιδος (ὁ, ἡ)
aux belles bottines, aux beaux jambarts.
Étymologie: εὖ, κνῆμις.
German (Pape)
[ῑ], ep. = εὐκνήμις.
Russian (Dvoretsky)
ἐϋκνήμῑς: ῑδος adj. κνημίς с красивыми наголенниками, «пышнопоножий», по друг. κνήμη с красивыми голенями (Ἀχαιοί Hom.).
Greek (Liddell-Scott)
ἐϋκνήμῑς: ῑδος, ὁ, ἡ, ἔχων καλὰς κνημῖδας, καθόλου εὔοπλος, συχνὸν παρ’ Ὁμ., ἐν τῇ ὀνομ. καὶ αἰτ. πληθ. ἐϋκνήμῑδες, ἐϋκνήμῑδας, ἐν τῇ Ἰλ. ἀείποτε ἐπίθετον τῶν Ἀχαιῶν, ἐν δὲ τῇ Ὀδ. καὶ τῶν ἑταίρων, ἐϋκνήμιδες ἑταῖροι Β. 402, Ι. 550. ΙΙ. ἔχουσα ὡραίας ἀκτῖνας ἐν τοῖς τροχοῖς, ἀπήνη Νόνν. Δ. 7. 140.
Greek Monolingual
ἐϋκνήμις, -ιδος, ὁ, ἡ (Α)
1. αυτός που έχει ωραίες περικνημίδες (α. «ἐϋκνήμιδες Ἀχαιοί», Ομ. Ιλ.
β. «ἐϋκνήμιδες ἑταῖροι», Ομ. Οδ.)
2. (κατ' επέκτ.) ο καλά οπλισμένος
3. (για άμαξες κ.λπ.) αυτός που έχει ωραίες ακτίνες στους τροχούς («ἐϋκνήμις ἀπήνη» — άμαξα με ωραίες ακτίνες, Νόνν.).
[ΕΤΥΜΟΛ. < ευ (εϋ) + -κνημις (< κνήμη), πρβλ. αλικνήμης, δασυκνήμης].
Greek Monotonic
ἐϋκνήμῑς: -ῖδος, ἡ, καλά εξοπλισμένος με περικνημίδες, πάνοπλος, Επικ. ονομ. και αιτ. πληθ. ἐυκνημῖδες, -ῖδας, σε Όμηρ.
