πολυβόητος: Difference between revisions
From LSJ
Βούλου γονεῖς πρώτιστον ἐν τιμαῖς ἔχειν → Tibi sunt parentes primo honorandi loco → Erweise deinen Eltern an erster Stelle Ehr
m (Text replacement - "<span class="sense"><p>" to "<span class="sense">") |
|||
| (5 intermediate revisions by the same user not shown) | |||
| Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=polyvoitos | |Transliteration C=polyvoitos | ||
|Beta Code=polubo/htos | |Beta Code=polubo/htos | ||
|Definition= | |Definition=πολυβόητον, [[much-talked-of]], ''Glossaria'' on [[παλαίφατος]], Sch.A.''Supp.''532; [[much-sounding]], ''Glossaria'' on [[πολυάχητος]], Sch. [[Euripides|E.]]''[[Alcestis|Alc.]]''918. | ||
}} | }} | ||
{{pape | {{pape | ||
| Line 17: | Line 17: | ||
}} | }} | ||
{{grml | {{grml | ||
|mltxt=-ον, Α<br />(<b>για πρόσ.</b>)<br /><b>1.</b> αυτός που προκαλεί [[γύρω]] από τον εαυτό του πολύ θόρυβο, [[περιβόητος]]<br /><b>2.</b> πολύ [[ηχηρός]].<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> <i>πολυ</i>- <span style="color: red;">+</span> [[βοητός]] (<span style="color: red;"><</span> <i>βοῶ</i>), | |mltxt=-ον, Α<br />(<b>για πρόσ.</b>)<br /><b>1.</b> αυτός που προκαλεί [[γύρω]] από τον εαυτό του πολύ θόρυβο, [[περιβόητος]]<br /><b>2.</b> πολύ [[ηχηρός]].<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> <i>πολυ</i>- <span style="color: red;">+</span> [[βοητός]] (<span style="color: red;"><</span> <i>βοῶ</i>), [[πρβλ]]. [[περιβόητος]]]. | ||
}} | }} | ||
Latest revision as of 12:59, 25 October 2024
English (LSJ)
πολυβόητον, much-talked-of, Glossaria on παλαίφατος, Sch.A.Supp.532; much-sounding, Glossaria on πολυάχητος, Sch. E.Alc.918.
German (Pape)
[Seite 660] viel gerufen, sehr berühmt, Schol. Aesch. Suppl. 535.
Greek (Liddell-Scott)
πολυβόητος: -ον, ὁ περὶ οὗ πολὺν λόγος ἐγένετο, περιβόητος, Σχόλ. εἰς Αἰσχύλ. Ἱκέτ. 532· ὁ πολὺ ἠχῶν, Σχόλ. εἰς Εὐρ. Ἀλκ. 918.
Greek Monolingual
-ον, Α
(για πρόσ.)
1. αυτός που προκαλεί γύρω από τον εαυτό του πολύ θόρυβο, περιβόητος
2. πολύ ηχηρός.
[ΕΤΥΜΟΛ. < πολυ- + βοητός (< βοῶ), πρβλ. περιβόητος].
