θρόος: Difference between revisions
Ψυχῆς νοσούσης ἐστὶ φάρμακον λόγος → Sermo medela est animi ad aegrimonias → Der kranken Seele Heilungsmittel ist das Wort
(13_6a) |
(6_5) |
||
| Line 12: | Line 12: | ||
{{pape | {{pape | ||
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-1220.png Seite 1220]] ὁ ([[θρέω]]), att. zsgz. θροῦς, <b class="b2">lautes Rufen</b>; οὐ γὰρ πάντων ἦεν ὁμὸς [[θρόος]], ἀλλὰ γλῶσσ' ἐμέμικτο Il. 4, 437; Pind. [[πολύφατος]] [[θρόος]] ὑμνων, lauter Schall, N. 7, 81, wie [[ἠχήεις]] θρ. αὐλῶν p. bei Plut. Symp. 3, 6, 4. Bei Xen. Hell. 6, 5, 35 heimliches Gemurmel einer Menge, womit Thuc. 4, 66. 8, 79 zu vgl.; θροῦς τις τοιοῦτος διῆλθε, ein Gerücht verbreitete sich, Xen. Cyr. 6, 1, 37, wie D. ^^al. 6, 57; Plut. Galb. 26 u. D. C. oft. | |ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-1220.png Seite 1220]] ὁ ([[θρέω]]), att. zsgz. θροῦς, <b class="b2">lautes Rufen</b>; οὐ γὰρ πάντων ἦεν ὁμὸς [[θρόος]], ἀλλὰ γλῶσσ' ἐμέμικτο Il. 4, 437; Pind. [[πολύφατος]] [[θρόος]] ὑμνων, lauter Schall, N. 7, 81, wie [[ἠχήεις]] θρ. αὐλῶν p. bei Plut. Symp. 3, 6, 4. Bei Xen. Hell. 6, 5, 35 heimliches Gemurmel einer Menge, womit Thuc. 4, 66. 8, 79 zu vgl.; θροῦς τις τοιοῦτος διῆλθε, ein Gerücht verbreitete sich, Xen. Cyr. 6, 1, 37, wie D. ^^al. 6, 57; Plut. Galb. 26 u. D. C. oft. | ||
}} | |||
{{ls | |||
|lstext='''θρόος''': Ἀττ. θροῦς, ὁ, (θρέομαι) [[θόρυβος]] ὡς πολλῶν φωνῶν, οὐ γὰρ πάντων ἦεν ὁμὸς [[θρόος]] Ἰλ. Δ. 437· - ποιητ. ἐπὶ μουσικῆς ἤχων, [[πολύφατος]] [[θρόος]] ὕμνων Πίνδ. Ν. 119· θρ. αὐλῶν Ποιητὴς παρὰ Πλουτ. 2. 654F. 2) ὁ [[θόρυβος]], γογγυσμὸς δυσηρεστημένου πλήθους, Θουκ. 4. 66., 7. 78., 8. 79, κτλ. ΙΙ. [[φήμη]], Λατ. rumor, Ξεν. Κύρ. 6. 1, 37. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 10:22, 5 August 2017
English (LSJ)
Att. θροῦς, ὁ, (θρέομαι)
A noise as of many voices, οὐ γὰρ πάντων ἦεν ὁμὸς θ. Il.4.437; poet. of musical sounds, πολύφατος θ. ὕμνων Pi.N.7.81; θ. αὐλῶν Epic. ap. Plu.2.654f. 2 murmur of a crowd or assembly, Th.4.66, 8.79, D.H.6.57, etc. II report, rumour, X.Cyr.6.1.37, Plu.Galb.26, D.C.44.18.
German (Pape)
[Seite 1220] ὁ (θρέω), att. zsgz. θροῦς, lautes Rufen; οὐ γὰρ πάντων ἦεν ὁμὸς θρόος, ἀλλὰ γλῶσσ' ἐμέμικτο Il. 4, 437; Pind. πολύφατος θρόος ὑμνων, lauter Schall, N. 7, 81, wie ἠχήεις θρ. αὐλῶν p. bei Plut. Symp. 3, 6, 4. Bei Xen. Hell. 6, 5, 35 heimliches Gemurmel einer Menge, womit Thuc. 4, 66. 8, 79 zu vgl.; θροῦς τις τοιοῦτος διῆλθε, ein Gerücht verbreitete sich, Xen. Cyr. 6, 1, 37, wie D. ^^al. 6, 57; Plut. Galb. 26 u. D. C. oft.
Greek (Liddell-Scott)
θρόος: Ἀττ. θροῦς, ὁ, (θρέομαι) θόρυβος ὡς πολλῶν φωνῶν, οὐ γὰρ πάντων ἦεν ὁμὸς θρόος Ἰλ. Δ. 437· - ποιητ. ἐπὶ μουσικῆς ἤχων, πολύφατος θρόος ὕμνων Πίνδ. Ν. 119· θρ. αὐλῶν Ποιητὴς παρὰ Πλουτ. 2. 654F. 2) ὁ θόρυβος, γογγυσμὸς δυσηρεστημένου πλήθους, Θουκ. 4. 66., 7. 78., 8. 79, κτλ. ΙΙ. φήμη, Λατ. rumor, Ξεν. Κύρ. 6. 1, 37.
