ἀπείρητος: Difference between revisions
νόσημα γὰρ αἴσχιστον εἶναί φημι συνθέτους λόγους → for I consider false words to be the foulest sickness
(13_5) |
(6_6) |
||
| Line 12: | Line 12: | ||
{{pape | {{pape | ||
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-0284.png Seite 284]] η, ον, auch zweier Endgn, ep. u. ion. = [[ἀπείρατος]], 1) unversucht, unerprobt, [[πόνος]] Il. 17, 41; ἔστωμηδὲν ἀπείρητον Her. 6, 9, 3. – 2) akt., der nichts versucht hat, keinen Versuch gemacht hat, Il. 12, 304; οὐ γὰρ [[ἀπείρητος]] [[μαντεύομαι]] Od. 2, 170, unerfahren; ἀπειρήτη φιλότητος H. h. Ven. 133; Luc. Nigr. 15 τῆς παῤῥησίας. | |ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-0284.png Seite 284]] η, ον, auch zweier Endgn, ep. u. ion. = [[ἀπείρατος]], 1) unversucht, unerprobt, [[πόνος]] Il. 17, 41; ἔστωμηδὲν ἀπείρητον Her. 6, 9, 3. – 2) akt., der nichts versucht hat, keinen Versuch gemacht hat, Il. 12, 304; οὐ γὰρ [[ἀπείρητος]] [[μαντεύομαι]] Od. 2, 170, unerfahren; ἀπειρήτη φιλότητος H. h. Ven. 133; Luc. Nigr. 15 τῆς παῤῥησίας. | ||
}} | |||
{{ls | |||
|lstext='''ἀπείρητος''': Δωρ. καί Ἀττ. ἀπείρᾱτος, ον· [[ὡσαύτως]] η, ον Ὕμν. Ὁμ. εἰς Ἀφρ. 133· - ὁ [[ἄνευ]] πείρας, δοκιμῆς, [[ἑπομένως]]. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 10:31, 5 August 2017
English (LSJ)
Dor. and Att. ἀπείρᾱτος, ον, also η, ον h.Ven.133;
A without trial, and so: I Act., without making trial of, without making an attempt upon, c. gen., ἀπείρητος . . σταθμοῖο, of a lion, Il. 12.304: abs., making no attempt or venture, Pi.I.4(3).30. 2 without trial or experience of, unknowing of, φιλότητος h.Ven. l. c., cf. J.BJ3.4.1, Plu.2.681c, etc.; στρατὸν μηδ' ἀπείρατον καλῶν Pi.O.11 (10).18; ἀλλοδαπῶν οὐκ ἀ. δόμοι not unvisited by .., Id.N.1.23; ἀ. πολεμίας σάλπιγγος that never heard an enemy's bugle, Demad.12: abs., inexperienced, opp. εὖ εἰδώς, Od.2.170, cf. Pi.O.8.61. Adv. ἀπειράτως, ἔχειν τινός Paus.10.7.1. II Pass., untried, unattempted, οὐ μὰν ἔτι δηρὸν ἀ. πόνος ἔσται . . ἤτ' ἀλκῆς ἤτε φόβοιο Il.17.41 (where however Nicanor took it in signf. 1.2); ἔστω μηδὲν ἀ. Hdt.7.9.γ; οὐδὲν ἦν ἀπείρατον τούτοις κατ' ἐμοῦ D.18.249, cf. J.BJ7.8.1, Luc. Tox.3.
German (Pape)
[Seite 284] η, ον, auch zweier Endgn, ep. u. ion. = ἀπείρατος, 1) unversucht, unerprobt, πόνος Il. 17, 41; ἔστωμηδὲν ἀπείρητον Her. 6, 9, 3. – 2) akt., der nichts versucht hat, keinen Versuch gemacht hat, Il. 12, 304; οὐ γὰρ ἀπείρητος μαντεύομαι Od. 2, 170, unerfahren; ἀπειρήτη φιλότητος H. h. Ven. 133; Luc. Nigr. 15 τῆς παῤῥησίας.
Greek (Liddell-Scott)
ἀπείρητος: Δωρ. καί Ἀττ. ἀπείρᾱτος, ον· ὡσαύτως η, ον Ὕμν. Ὁμ. εἰς Ἀφρ. 133· - ὁ ἄνευ πείρας, δοκιμῆς, ἑπομένως.
