πημονή: Difference between revisions

From LSJ

Φίλον βέβαιον ἐν κακοῖσι μὴ φοβοῦ → Fidelem amicum ne time in rebus malis → Hab in der Not nicht Angst vor einem treuen Freund

Menander, Monostichoi, 533
(13_5)
(6_9)
Line 12: Line 12:
{{pape
{{pape
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-02-0611.png Seite 611]] ἡ, poet. statt [[πῆμα]]; oft bei Tragg., sing. u. plur., z. B. τοιαῖσδε πημοναῖσι κάμπτομαι Aesch. Prom. 237, [[ὅμως]] δ' [[ἀνάγκη]] πημονὰς βροτοῖς φέρειν Pers. 285, πημονὰς εὔχου [[λαβεῖν]] Soph. Trach. 1179, u. öfter, wie Eur., ἐμοὶ [[χρῆν]] πημονὰν [[γενέσθαι]] Hec. 630. In Prosa Thuc. 5, 18 in einem Dokumente.
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-02-0611.png Seite 611]] ἡ, poet. statt [[πῆμα]]; oft bei Tragg., sing. u. plur., z. B. τοιαῖσδε πημοναῖσι κάμπτομαι Aesch. Prom. 237, [[ὅμως]] δ' [[ἀνάγκη]] πημονὰς βροτοῖς φέρειν Pers. 285, πημονὰς εὔχου [[λαβεῖν]] Soph. Trach. 1179, u. öfter, wie Eur., ἐμοὶ [[χρῆν]] πημονὰν [[γενέσθαι]] Hec. 630. In Prosa Thuc. 5, 18 in einem Dokumente.
}}
{{ls
|lstext='''πημονή''': ἡ, ([[πήμων]]) [[τύπος]] [[ἕτερος]] τοῦ [[πῆμα]], ἐν πολλῇ χρήσει παρὰ τοῖς Τραγ., [[οἷον]] Αἰσχύλ. Πρ. 237, 276, 306, Σοφ. Τρ. 1189, κτλ.· ἐν χρήσει [[ὡσαύτως]] ἔν τινι σπονδῇ παρὰ Θουκ. 5. 18.
}}
}}

Revision as of 10:33, 5 August 2017

Click links below for lookup in third sources:
Full diacritics: πημονή Medium diacritics: πημονή Low diacritics: πημονή Capitals: ΠΗΜΟΝΗ
Transliteration A: pēmonḗ Transliteration B: pēmonē Transliteration C: pimoni Beta Code: phmonh/

English (LSJ)

ἡ,

   A = πῆμα, freq. in Trag., A.Pr.239 (pl.), 278, 308 (pl.), S.Tr.1189 (pl.), E.Fr.682; also ὅπλα μὴ ἐπιφέρειν ἐπὶ πημονῇ with hostile intent, Foed. ap. Th.5.18.

German (Pape)

[Seite 611] ἡ, poet. statt πῆμα; oft bei Tragg., sing. u. plur., z. B. τοιαῖσδε πημοναῖσι κάμπτομαι Aesch. Prom. 237, ὅμως δ' ἀνάγκη πημονὰς βροτοῖς φέρειν Pers. 285, πημονὰς εὔχου λαβεῖν Soph. Trach. 1179, u. öfter, wie Eur., ἐμοὶ χρῆν πημονὰν γενέσθαι Hec. 630. In Prosa Thuc. 5, 18 in einem Dokumente.

Greek (Liddell-Scott)

πημονή: ἡ, (πήμων) τύπος ἕτερος τοῦ πῆμα, ἐν πολλῇ χρήσει παρὰ τοῖς Τραγ., οἷον Αἰσχύλ. Πρ. 237, 276, 306, Σοφ. Τρ. 1189, κτλ.· ἐν χρήσει ὡσαύτως ἔν τινι σπονδῇ παρὰ Θουκ. 5. 18.