Ask at the forum if you have an Ancient or Modern Greek query!

ἁλμυρός: Difference between revisions

From LSJ

Ψυχὴν ἔθιζε πρὸς τὰ χρηστὰ πράγματα → Ita tempera animum, ut rebus assuescat bonis → Gewöhne deine Seele nur an Nützliches

Menander, Monostichoi, 548
(13_6a)
(6_4)
Line 12: Line 12:
{{pape
{{pape
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-0108.png Seite 108]] salzig, Hom. achtmal, stets ἁλμυρὸν [[ὕδωρ]] Versende, Od. 4, 511. 5, 100, ἐπιπλεῖν ἁλμυρὸν [[ὕδωρ]] 9, 227. 470, θαλάσσης ἁλμ υρὸν [[ὕδωρ]] 12, 236. 240. 431. 15, 294; – Thuc. 4, 26; ἁλμυρὸς [[πόντος]] Hes. Th. 107. 964; Pind. nennt das Meer ἁλμ υρὰ βένθεα Ol. 7, 57, Eur. ἁλμυρὸν πόντου [[βάθος]] Troad. 1; öfter bei Dichtern; ἁλμυρὰ ὄψα Xen. Cyr. 6, 2, 31; δολερὸς καὶ άλμ. [[ποταμός]] Her. 7, 35 der Hellespont; übertr. bitter, unerfreulich, [[ἀκοή]] Plat. Phaedr. 243 d; neben πικρὸν [[γειτόνημα]] Legg. IV, 705 a; [[κάλλος]] ἁλμ. καὶ δριμύ, pikant, Plut. Symp. 5, 10, 4; ἁλμυρὰ κλαίειν, bitterlich, Theocr. 23, 34.
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-0108.png Seite 108]] salzig, Hom. achtmal, stets ἁλμυρὸν [[ὕδωρ]] Versende, Od. 4, 511. 5, 100, ἐπιπλεῖν ἁλμυρὸν [[ὕδωρ]] 9, 227. 470, θαλάσσης ἁλμ υρὸν [[ὕδωρ]] 12, 236. 240. 431. 15, 294; – Thuc. 4, 26; ἁλμυρὸς [[πόντος]] Hes. Th. 107. 964; Pind. nennt das Meer ἁλμ υρὰ βένθεα Ol. 7, 57, Eur. ἁλμυρὸν πόντου [[βάθος]] Troad. 1; öfter bei Dichtern; ἁλμυρὰ ὄψα Xen. Cyr. 6, 2, 31; δολερὸς καὶ άλμ. [[ποταμός]] Her. 7, 35 der Hellespont; übertr. bitter, unerfreulich, [[ἀκοή]] Plat. Phaedr. 243 d; neben πικρὸν [[γειτόνημα]] Legg. IV, 705 a; [[κάλλος]] ἁλμ. καὶ δριμύ, pikant, Plut. Symp. 5, 10, 4; ἁλμυρὰ κλαίειν, bitterlich, Theocr. 23, 34.
}}
{{ls
|lstext='''ἁλμυρός''': -ά, -όν, ([[ἅλμη]]) ὡς καὶ νῦν «ἁρμυρός», Ὅμ. μόνον ἐν Ὀδ. καὶ ἀείποτε ἐν τῇ φράσει ἁλμυρὸν [[ὕδωρ]], τὸ ἁλμυρὸν [[ὕδωρ]] τῆς θαλάσσης, Δ. 511, κτλ., ἁλμ. [[πόντος]], Ἡσ. Θ. 107˙ καθ’ ἁλμ. ἅλα, Ἐπιχ. 26, Ahr. Εὐρ. Τρῳ. 76˙ ἁλμ. βένθεα, Πινδ. Ο. 7. 105˙ ἁλμ. [[ποταμός]], ἐπὶ τοῦ Ἑλλησπόντου, Ἡρόδ. 7. 35. 2) παρὰ τοῖς πεζοῖς, Ἀττ. ἐπὶ γεύσεως, ἁλμυρὸς τὴν γεῦσιν, Ξεν. Κύρ. 6. 2, 31˙ [[αἷμα]], Πλάτ. Τίμ. 84Α˙ ἐπὶ ὕδατος ποσίμου, σημαίνει τὸ ὑφάλμυρον, «γλιφόν», Θουκ. 4. 26˙ ἐπὶ ἐδάφους, Θεοφρ. Αἰτ. Φ. 6. 10, 1˙ ἀντιτίθεται τῷ [[μωρός]], [[ἀνούσιος]], ἀνάλατος, Κωμ. Ἀνων. 220. 3) μεταφ., [[πικρός]], [[δυσάρεστος]], [[ἀπεχθής]], ὡς τὸ Λατ. amarus: [[ἀκοή]], [[γειτόνημα]], Πλάτ. Φαῖδρ. 243D, Νόμ. 705A, Ἀλκμ. 116, πρβλ. Ἀθήν. 121E˙ ἁλμυρὰ κλαίειν, κλαίειν πικρῶς, Θεόκρ. 23. 34. β) [[δριμύς]], «τσουχτερός», Πλούτ. 2. 685Ε.
}}
}}

Revision as of 10:54, 5 August 2017

Click links below for lookup in third sources:
Full diacritics: ἁλμῠρός Medium diacritics: ἁλμυρός Low diacritics: αλμυρός Capitals: ΑΛΜΥΡΟΣ
Transliteration A: halmyrós Transliteration B: halmyros Transliteration C: almyros Beta Code: a(lmuro/s

English (LSJ)

ά, όν, (ἅλμη)

   A salt, briny, Hom. only in Od., and always in phrase ἁ. ὕδωρ salt sea-water, 4.511, etc.; πόντος Hes.Th.107, Alc.26; θάλασσα Sapph.Supp.25.10; καθ' ἁ. ἅλα Epich.53, E.Tr.76; βένθεα Pi.O.7.57; ποταμός, of the Hellespont, Hdt.7.35.    2 in Prose, of taste, salt, γίνεται τὸ στόμα ἁ. Hp.Acut.(Sp.)44; ὄψα ἀ. X.Cyr.6.2.31, cf. Hp.Vict.1.56; αἷμα Pl.Ti.84a s.v.l.; of drinking-water, brackish, Th.4.26; ofsoil, Thphr. CP6.10.1, LXX Je.17.6; opp. μῶρος (insipid), Com.Adesp.596.    3 metaph., bitter, distasteful, γειτόνημα Alcm.116, cf. Pl.Lg.705a; ἀκοή Phdr.243d; λόγοι Ath.3.121e; ἁλμυρὰ κλαίειν weep bitterly, Theoc.23.34; ἁλμυρὸν καταπτύσαι Cerc.19.37.    b piquant, ἁ. καὶ δριμύ Plu.2.685e.

German (Pape)

[Seite 108] salzig, Hom. achtmal, stets ἁλμυρὸν ὕδωρ Versende, Od. 4, 511. 5, 100, ἐπιπλεῖν ἁλμυρὸν ὕδωρ 9, 227. 470, θαλάσσης ἁλμ υρὸν ὕδωρ 12, 236. 240. 431. 15, 294; – Thuc. 4, 26; ἁλμυρὸς πόντος Hes. Th. 107. 964; Pind. nennt das Meer ἁλμ υρὰ βένθεα Ol. 7, 57, Eur. ἁλμυρὸν πόντου βάθος Troad. 1; öfter bei Dichtern; ἁλμυρὰ ὄψα Xen. Cyr. 6, 2, 31; δολερὸς καὶ άλμ. ποταμός Her. 7, 35 der Hellespont; übertr. bitter, unerfreulich, ἀκοή Plat. Phaedr. 243 d; neben πικρὸν γειτόνημα Legg. IV, 705 a; κάλλος ἁλμ. καὶ δριμύ, pikant, Plut. Symp. 5, 10, 4; ἁλμυρὰ κλαίειν, bitterlich, Theocr. 23, 34.

Greek (Liddell-Scott)

ἁλμυρός: -ά, -όν, (ἅλμη) ὡς καὶ νῦν «ἁρμυρός», Ὅμ. μόνον ἐν Ὀδ. καὶ ἀείποτε ἐν τῇ φράσει ἁλμυρὸν ὕδωρ, τὸ ἁλμυρὸν ὕδωρ τῆς θαλάσσης, Δ. 511, κτλ., ἁλμ. πόντος, Ἡσ. Θ. 107˙ καθ’ ἁλμ. ἅλα, Ἐπιχ. 26, Ahr. Εὐρ. Τρῳ. 76˙ ἁλμ. βένθεα, Πινδ. Ο. 7. 105˙ ἁλμ. ποταμός, ἐπὶ τοῦ Ἑλλησπόντου, Ἡρόδ. 7. 35. 2) παρὰ τοῖς πεζοῖς, Ἀττ. ἐπὶ γεύσεως, ἁλμυρὸς τὴν γεῦσιν, Ξεν. Κύρ. 6. 2, 31˙ αἷμα, Πλάτ. Τίμ. 84Α˙ ἐπὶ ὕδατος ποσίμου, σημαίνει τὸ ὑφάλμυρον, «γλιφόν», Θουκ. 4. 26˙ ἐπὶ ἐδάφους, Θεοφρ. Αἰτ. Φ. 6. 10, 1˙ ἀντιτίθεται τῷ μωρός, ἀνούσιος, ἀνάλατος, Κωμ. Ἀνων. 220. 3) μεταφ., πικρός, δυσάρεστος, ἀπεχθής, ὡς τὸ Λατ. amarus: ἀκοή, γειτόνημα, Πλάτ. Φαῖδρ. 243D, Νόμ. 705A, Ἀλκμ. 116, πρβλ. Ἀθήν. 121E˙ ἁλμυρὰ κλαίειν, κλαίειν πικρῶς, Θεόκρ. 23. 34. β) δριμύς, «τσουχτερός», Πλούτ. 2. 685Ε.