δάπανος: Difference between revisions
From LSJ
εἰ μὴ ἦλθον καὶ ἐλάλησα αὐτοῖς, ἁμαρτίαν οὐκ εἶχον → if I had not come and spoken to them, they would not be guilty of sin
(6_16) |
(Bailly1_1) |
||
Line 15: | Line 15: | ||
{{ls | {{ls | ||
|lstext='''δάπανος''': -ον, = [[δαπανηρός]], ἐλπὶς Θουκ. 5. 103· μ. γεν., Ἀθήν. 52Ε. | |lstext='''δάπανος''': -ον, = [[δαπανηρός]], ἐλπὶς Θουκ. 5. 103· μ. γεν., Ἀθήν. 52Ε. | ||
}} | |||
{{bailly | |||
|btext=ος, ον :<br /><b>1</b> dépensier, prodigue;<br /><b>2</b> qui consume, qui épuise, gén..<br />'''Étymologie:''' cf. [[δαπάνη]]. | |||
}} | }} |
Revision as of 19:21, 9 August 2017
English (LSJ)
[δᾰ], ον,
A = δαπανηρός, ἐλπίς Th.5.103; ῥᾳθυμία cj. in Longin.44.11: c. gen., Plu.2.624d.
German (Pape)
[Seite 522] ον, dasselbe, verschwenderisch, ἐλπίς Thuc. 5, 103; τινός Ath. II, 52 e Plut. Symp. 1, 6, 4; κόλλοψDiosc. 3 (XII, 42).
Greek (Liddell-Scott)
δάπανος: -ον, = δαπανηρός, ἐλπὶς Θουκ. 5. 103· μ. γεν., Ἀθήν. 52Ε.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
1 dépensier, prodigue;
2 qui consume, qui épuise, gén..
Étymologie: cf. δαπάνη.