ἄδαιτος: Difference between revisions

From LSJ

Ἡ δ' ἐμὴ ψυχὴ πάλαι τέθνηκεν, ὥστε τοῖς θανοῦσιν ὠφελεῖν → My soul died long ago so that I could give some help to the dead

Sophocles, Antigone, 559-60
(6_15)
(Bailly1_1)
Line 15: Line 15:
{{ls
{{ls
|lstext='''ἄδαιτος''': -ον, (δαίνυμαι) ὁ μὴ ὢν [[κατάλληλος]] εἰς βρῶσιν, [[θυσία]], Αἰσχύλ. Ἀγ. 151.
|lstext='''ἄδαιτος''': -ον, (δαίνυμαι) ὁ μὴ ὢν [[κατάλληλος]] εἰς βρῶσιν, [[θυσία]], Αἰσχύλ. Ἀγ. 151.
}}
{{bailly
|btext=ος, ον :<br />qu’on ne doit pas manger.<br />'''Étymologie:''' ἀ, δαίνυμαι.
}}
}}

Revision as of 19:27, 9 August 2017

Click links below for lookup in third sources:
Full diacritics: ἄδαιτος Medium diacritics: ἄδαιτος Low diacritics: άδαιτος Capitals: ΑΔΑΙΤΟΣ
Transliteration A: ádaitos Transliteration B: adaitos Transliteration C: adaitos Beta Code: a)/daitos

English (LSJ)

ον, (δαίνυμαι)

   A of which none might eat, θυσία A Ag.151.

German (Pape)

[Seite 31] θυσία, nicht zu essen, Aesch. Ag. 147.

Greek (Liddell-Scott)

ἄδαιτος: -ον, (δαίνυμαι) ὁ μὴ ὢν κατάλληλος εἰς βρῶσιν, θυσία, Αἰσχύλ. Ἀγ. 151.

French (Bailly abrégé)

ος, ον :
qu’on ne doit pas manger.
Étymologie: ἀ, δαίνυμαι.